فیزیوتراپی- فیزیوتراپیست (شهرستان آمل)

موضوعات فیزیوتراپی شامل:

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (cns & pns)

مروری بر آناتومی سیستم عصبی، عضلانی و اسکلتی ازطریق تصاویر

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

مقالات ورزش و تغذیه (شامل موضوعات تحرک و فعالیت بدنی،تغذیه صحیح،چاقی،اضافه وزن،کنترل وزن و غیروه)

مقالات قلب و عروق (شامل مفاهیم، اختلالات و مقاله های آموزشی)

طبقه بندی مطالب بر اساس ناحیه بدن

مقالات ستون فقرات

مقالات شانه

مقالات آرنج

مقالات مچ و انگشتان دست

مقالات لگن، مفصل هیپ و ناحیه ران

مقالات زانو

مقالات مچ پا و پا

مقالات سیستم عصبی (cns & pns)

برچسب‌ها: پرده جنب چیست, پلورا, پلورای پاریتال, پلورای ویسرال

+ نوشته شده در سه شنبه پانزدهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 2:12 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

ناحيه حركتى تكميلى (Supplementary Motor Area)

ناحيه حركتى تكميلى (SMA) یا مکمل در طرف داخلى نيمكره هاى مخ در ناحيه 6 برودمن قرار گرفته است. این ناحیه در کنترل پوسچر و تنظیم حرکات مربوط به عضلات پروگزیمال نقش دارد. تحريك الكتريكى در اين ناحيه برخلاف ناحيه حركتى اوليه موجب انقباض عضلانى در دو طرف بدن می شود. ضايعات يك طرفه منجر به اختلال شديد فعاليت حركتى خود به خودى (غيرارادى) و عمدتا در طرف مقابل، اختلال در سهولت تكلم و هماهنگى دستها می شود. برداشتن ناحیه حرکتی مکمل بر روی حرکات دیستال تاثیر ندارد. ضايعات دو طرفه موجب آكينزى و موتيسم (از دست دادن تكلم) طويل المدت می گردند.

نواحی حرکتی قشر مغز در تصویر زیر:

پيشنهاد ارتباط اثرات ضايعات ناحيه پيش حركتى و ناحيه حركتى تكميلى(SMA) (به غير از اثرات روى تكلم) با بيمارى پاركينسون آشكار و واضح است. اين دو ناحيه اطلاعات ورودى فراوانى را از عقده هاى قاعده اى و از طريق هسته قدامى شكمى (V.A.N) تالاموس دريافت می كنند. هر چند نحوه عملكرد اين هسته روى اين مناطق در جريان بيمارى پاركينسون و حتى در افراد سالم مشخص نيست، اما به نظر می رسد كه احتمالاً اختلال و آشفتگى پيامهاى ورودى از آن در اختلال حفظ و تثبيت وضعيت بدن در بيمارى پاركينسون و نيز در مشكلات آنها جهت آغاز حركات ارادى دخالت دارد.

منبع:

از کتاب ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی به ترجمه و تدوین نویسنده وبلاگ(فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار).چاپ فجر.بهار ۱۳۸۵(چاپ اول)

مطالب مرتبط:

نواحی حرکتی قشر مغز

کنترل حرکتی

دستگاه حرکتی

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

برچسب‌ها: ناحيه حركتى تكميلى, منطقه حرکتی مکمل, منطقه حرکتی تکمیلی, ناحیه حرکتی مکمل

+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 23:55 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

ناحيه پيش حركتى (Premotor Area)

ناحیه پیش حرکتی

ناحيه پیش حرکتی در قدام ناحيه حركتى اوليه (Primary motor area) قرار گرفته و معادل ناحيه 6 برودمن است به جزء اينكه سلولهاى درشت Betz در آن وجود ندارد. رشته هاى وابران از آن به قشر حركتى اوليه و ساير قسمت هاى ساختمان هاى زير قشرى می روند. فيبرهاى ناحيه پيش حركتى عمدتا مربوط به كنترل حركات مهارتى هستند، يعنى اين فيبرها ناحيه حركتى اوليه را كنترل می كنند.

نواحی حرکتی قشر مغز در تصویر زیر:

ضايعات يك طرفه قشر پره موتور (كه توسط CT اسكن نشان داده می شوند) منجر به ضعف عضلات شانه و هيپ طرف مقابل می گردند. در شانه، ضعف درعضلاتى كه به طور طبيعى جهت بالا آوردن بازو در ضمن فعاليت هاى روتين به كار می روند، ايجاد می گردد. خود دست اختلالى پيدا نمی كند. اندامها اسپاستيك نيستند، هر چند كه تون عضلانى اندكى افزايش يافته است. اختلال در حفظ وضعيت بدن، به دنبال ضايعات دو طرفه، ايجاد می گردد. اختلال مذكور با ناتوانى و عدم ثبات راه رفتن و ايستادن نشان داده می شود.

منبع:

مطالب مرتبط:

نواحی حرکتی قشر مغز

کنترل حرکتی

دستگاه حرکتی

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

برچسب‌ها: ناحیه پیش حرکتی, منطقه پیش حرکتی, Premotor Area, ناحیه پره موتور

+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 23:40 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

ناحيه حركتى اوليه (Primary Motor Area)

ناحیه حرکتی اولیه

ناحیه حرکتی اولیه معادل ناحيه 4 برودمن است. اين ناحيه از لحاظ هيستولوژيك توسط سلولهاى هرمى غول پيكر بتز (Betz) مشخص می شود. فيبرهاى وابران اين ناحيه وارد مسيرهاى حركتى می شوند.

نواحی حرکتی قشر مغز در تصویر زیر:

تحريك قشر حركتى اوليه عمدتا موجب انقباض عضلات اسكلتى طرف مقابل می شود. ارتباط نقطه به نقطه بين مناطق بدن و قشر اوليه اى كه آن را كنترل می كند وجود دارد كه به آن سازمان بندى Somatotopic می گويند. شكل بدن روى قشر حركتى اوليه به صورت انسان وارونه اى كه همونكولوس حركتى ناميده می شود،می باشد كه در آن سر در بالاى شيار سيلويوس و ناحيه ران و كفل در جلوى شيار رولاندو تصوير می شود.

قطع ناحيه بسيار كوچكى از قشر حركتى اوليه يعنى ناحيه اى كه محتوى سلولهاى هرمى غول پيكر Betz است در ميمون موجب درجات متغيرى از فلج در عضلات مربوطه می شود. هر گاه هسته كوديت و ناحيه حركتى ارتباطى مجاور سالم باشند حركات وضعى و تثبيتى اندامها كماكان قابل انجام است اما كنترل ارادى حركات ظريف قسمت هاى انتهايى اندامها به ويژه دستها و انگشتان دست از بين می رود.البته اين بدان معنى نيست كه عضلات نمی توانند منقبض شوند بلكه توانايى حيوان براى كنترل حركات ظريف از بين می رود.

از روى اين اطلاعات می توان چنين نتيجه گيرى كرد كه ناحيه هرمى براى ايجاد حركات ارادی كنترل شده ظريف به ويژه دستها و انگشتان دست ضرورى است.

منبع:

مطالب مرتبط:

نواحی حرکتی قشر مغز

کنترل حرکتی

دستگاه حرکتی

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

برچسب‌ها: ناحیه حرکتی اولیه, منطقه حرکتی اولیه, Primary Motor Area, ناحیه 4 برودمن

+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 23:21 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

زاویه آنتی ورژن (Anteversion angle)

زاویه آنتی ورژن

زاویه آنتی ورژن رانی (Femoral anteversion angle)

در بالغین، گردن استخوان ران درحدود 30-10 درجه به جلو متمایل است که به آن زاویه آنتی ورژن می گویند.

زاویه آنتی ورژن عبارت است از زاویه ای که سر و گردن استخوان ران (فمور) با صفحه فرونتال می سازد. در نوزادان این زاویه حدود ۴۵-۴۰ درجه است ولی با افزایش سن میزان آن کاهش می یابد.

تعریف زاویه آنتی ورژن: زاویه ای که محور سر و گردن استخوان ران با محور عرضی کوندیل های آن در صفحه عرضی ایجاد می کند. این زاویه در بالغین معمولا حدود ۱۵ درجه است که ممکن است از ۷ الی ۳۰ درجه متغیر باشد.

تصویر زیر:

مطالب مرتبط:

به طورکلی رباطهای مفاصل سینوویال را می توان به گروه های زیر تقسیم کرد:

برچسب‌ها: زاویه آنتی ورژن چیست, تعریف زاویه آنتی ورژن, آنته ورژن, Femoral anteversion angle

+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 0:53 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

Types of ligaments

رباط ها Ligaments

رباط یا لیگامان چیست؟

رباط ها (لیگامانها) نوارهای محکمی هستند که استخوانی را به استخوان دیگر متصل می کنند. مهمترین وظیفه رباطها، محدود کردن حرکات مفاصل و ایجاد ثبات در آنها است. لیگامانها نقش مهمی در جلوگیری از دررفتگی مفاصل برعهده دارند.

تصاویر زیر:

رباط های مچ دست

Ligaments of the wrist

رباط های آرنج

Elbow ligaments

برخی از رباط های شانه:

Ligaments of the shoulder

رباط های کمپلکس شانه از روبرو:

رباط های زانو:

Knee ligaments

رباط های مفصل ران:

Ligaments of the hip joint

رباط های ستون فقرات در شکل زیر:

Spinal ligaments

رباط های مچ پا در تصویر زیر (در دو نمای داخلی و خارجی):

Ankle ligaments

رباطهای دست

Hand ligaments

لیگامان هایی که درارتباط نزدیک با مفصل قرار می گیرند معمولا جزیی از کپسول مفصلی (کپسول مفصلی لیفی) هستند. بنابراین این گروه از لیگامانها که به عنوان لیگامانهای داخلی (لیگامانهای کپسولی) شناخته می شوند، باعث تقویت کپسول مفصلی می گردند. لیگامانهایی که از مفصل مجزا یا دور هستند و ساختمان جدایی را ایجاد می کنند تحت عنوان لیگامانهای فرعی خوانده می شوند که وظیفه آنها ایجاد پایداری و ثبات در مفصل است.

*رباطهای کپسولی که به کپسول مفصلی چسبیده اند و بخشی از کپسول مفصلی محسوب می شوند.

*رباطهای خارج کپسولی که در خارج کپسول مفصلی قرار دارند که ممکن است به مفصل نزدیک یا از مفصل دور باشند.

*رباطهای داخل کپسولی که در داخل کپسول مفصلی واقع شده اند.

مثال هایی از لیگامان های کپسولی

*لیگامان گلنوهومرال

*لیگامان آکرومیوکلاویکولار (رباط اخرمی-ترقوه ای)

*بخش عمقی لیگامان طرفی داخلی (MCL)

مثال هایی از لیگامان های خارج کپسولی

*لیگامان طرفی خارجی یا LCL

*لیگامان کوراکوکلاویکولار (رباط غرابی-ترقوه ای)

*لیگامان کوستوکلاویکولار (رباط دنده ای-ترقوه ای)

مثال هایی از لیگامان های داخل کپسولی

*لیگامان متقاطع جلویی یا رباط صلیبی قدامی (ACL)

*لیگامان متقاطع پشتی یا رباط صلیبی خلفی (PCL)

نویسنده: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

جهت تماشای ویدیوهای آموزشی کلیک کنید

دو پست مرتبط

پیچ خوردگی (Ligament sprain)

کشیدگی عضلانی (Muscle strain)

برگشت به صفحه اصلی فیزیوتراپی

برچسب‌ها: Ligaments, types of ligaments in the human body, ligaments of the knee, picture of a ligament

+ نوشته شده در پنجشنبه دهم آذر ۱۳۹۰ ساعت 1:24 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان چیست

اسپوندیلیت انکیلوزان Ankylosing spondylitis یک نوع بیماری روماتیسمی مزمن است که عمدتا ستون مهره و مفاصل ساکروایلیاک (مفصل بین ساکروم و لگن) را گرفتار میکند. اسپوندیلیت به معنای التهاب ستون مهره است و انکیلوزان به این معنا است که استخوان ها تمایل دارند به یکدیگر جوش خورده و متصل شوند. اسپوندیلیت انکیلوزان موجب جوش خوردن مهره ها در ستون فقرات میشود.

در بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان لیگامان های اطراف ستون مهره در محل اتصال به مهره ها دچار التهاب میشوند. به زبان دیگر منشا بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان التهاب این لیگامان ها یا رباط ها است. این التهاب موجب تحریک سلول های استخوان ساز شده و در داخل لیگامان ها استخوان ساخته شده و بعد از مدتی لیگامان ها تبدیل به استخوان میشوند.

بتدریج این استخوان ها بزرگتر شده و چون خود لیگامان ها از اطراف به مهره های مجاور متصل هستند، استخوان های ایجاد شده در درون رباط ها همچون یک پل بین مهره های مجاور اتصال برقرار کرده و مهره ها را بهم وصل میکنند. بعد از مدتی مهره های ستون مهره به هم متصل شده و حرکت بین آنها از بین میرود. همین اتفاق در مفاصل ساکروایلیاک هم میفتد و موجب میشود مفاصل ساکروایلیاک بهم جوش بخورند. ( مفصل ساکروایلیاک بین استخوان ساکروم و استخوان ایلیوم قرار گرفته و در پشت حلقه لگن قرار دارد).

781 8
ستون مهره سالم شروع التهاب در ستون مهره

781 5

استخوانی شدن رباط ها و جوش خوردن مهره ها به هم

پس محل اصلی فعالیت بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان ستون مهره و مفاصل ساکروایلیاک است. البته بعضی دیگر از مفاصل بدن هم میتوانند در روند این بیماری درگیر شوند که مهم ترین آها مفصل ران است.

781 4

بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان معمولا در سنین 35-15 سالگی شروع شده و در مردان 5-3 برابر شایعتر از زنان است. ممکن است در خانواده بیمار هم سابفه وجود موارد مشابه این بیماری وجود داشته باشد. شیوع اسپوندیلیت انکیلوزان حدود یک نفر از هر هزاز نفر است.

علت اصلی اسپوندیلیت انکیلوزان به درستی شناخته شده نیست ولی در بروز آن زمینه ژنتیکی دارد. 90 درصد این بیماران مبتلا ژنی به نام HLA-B27 را دارند در حالیکه این ژن فقط در 10 درصد افراد سالم دیده میشود.

781 13 جوش خوردن مهره ها در ستون فقرات در تصویر رادیوگرافی یک بیمار مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان

از وجود این ژن در بدن فرد به عنوان یکی از علائم آزمایشگاهی بیماری استفاده میشود. البته وجود این ژن در بدن یک فرد همیشه نشانه بیمار بودن او نیست.
بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان معمولا یک بیماری پیشرونده است.

علائم اسپوندیلیت انکیلوزان چیست

مهمترین علائم اسپوندیلیت انکیلوزان عبارتند از:

افزایش قوز کمر با افزایش سن در بیمار مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان

کمردرد : کمردرد مهمترین علامت اسپوندیلیت انکیلوزان است. درد ابتدا در پایین کمر احساس میشود و در اوایل خفیف است ولی بتدریج در عرض چند ماه شدید میشود. درد ممکن است در پشت باسن احساس شده و به پشت ران ها انتشار پیدا کند. درد میتواند در یک طرف باسن باشد و یا در دو طرف احساس شود. سرفه و زور زدن شدت درد را بیشتر کرده و استراحت آنرا کمتر نمیکند. گاهی درد فرد بیمار را از خواب بیدار میکند و برعکس، حرکت و ورزش ممکن است موقتا شدت درد را کم کند. این وضعیت برعکس کمردرد های معمولی است. درد در صبح ها بعد از برخاستن ار خواب بیشتر است و بتدریج در طول روز بهتر میشود
خشکی کمر : خشکی و محدودیت در حرکات کمر در صبح ها بیشتر است و در طول روز بهتر میشود. بتدریج با جوش خوردن مهره ها در ستون فقرات انعطاف پذیری ستون مهره کم شده و بیمار نمیتواند خوب به جلو خم شود
کیفوز : افزایش قوس ستون مهره بصورت کیفوز یا خم شدن به جلو از علائم بیماری در مراحل پیشرفته است
اختلال تنفس : ناتوانی در اتساع کامل قفسه سینه در هنگام دم عمیق به علت خشکی در مفاصل بین دنده ها و مهره های سون فقرات
درگیری دیگر مفاصل بدن : در 40 درصد بیماران مفاصل دیگر هم گرفتار میشوند که شایعترین آنها مفاصل ران، زانو، مچ پا و شانه هستند. این مفاصل دردناک خشک و متورم میشوند


	کیفوز ستون مهره	کاهش انعطاف پذیری ستون مهره

التهاب تاندون و لیگامان ها : شایعترین محل التهاب و ایجاد درد در تاندون ها و لیگامان ها التهاب تاندون آشیل در محل اتصال به استخوان پاشنه و درنتیجه ایجاد درد پاشنه و التهاب در محل اتصال عضلات قفسه سینه به دنده ها است

التهاب چشم : این عارضه در 30 درصد افراد مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان ایجاد شده و موجب دردناک و قرمز شدن چشم میشود. علت این عارضه یووئیت Uveitis یا التهاب اجسام مژگانی در چشم است.

علائم عمومی : افراد مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان ممکن است احساس خستگی و ضعف کنند. وزن آنها کم شود و گاهی دچار کم خونی میشوند. کاهش اشتها و تب خفیف از دیگر علائم این بیماری است.

بیماری های دیگر : علائم اسپوندیلیت انکیلوزان ممکن است در بیماری های التهابی روده ( بیماری کرون و بیماری کولیت اولسرو) و پسوریازیس هم دیده شوند.

مشکلات قلبی عروقی : تعدادی از این بیماران در سنین بالا دچار بیماری های قلب عروقی میشوند. نارسایی دریچه آئورت و اختلالات ریتم قلب از عوارض قلب این بیماری هستند.

تشخیص اسپوندیلیت انکیلوزان چگونه است

جوش خو ردن مهره ها به هم

استخوانی شدن رباط ها

تشخیص این بیماری بیشتر با توجه به علائم آن است. چون مهمترین علامت اسپوندیلیت انکیلوزان کمردرد است و کمردرد مشکل شایعی است بسیاری از بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان تا ماه ها به تصور داشتن یک کمردرد معمولی معالجه میشوند. بتدریج با پیشرفت بیماری و بروز علائم دیگر آن و تغییرات رادیولوژیک در ستون مهره و مفصل ساکروایلیاک تشخیص آن واضح تر میشود.

تشخیص اسپوندیلیت انکیلوزان بیشتر با دیده تغییراتی است که در رادیوگرافی ستون مهره این بیماران مشاهده میشود. پزشک معالج برای تشخیص این بیماری از آزمایشات خونی مانند ESR و بررسی HLA-B27 هم استفاده میکند.

پیشرفت بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان چگونه است

بیماری دوره های شدت و ضعف دارد. چند ماه شدید است و بعد از مدتی علائم کم میشوند و سپس مدتی بعد دوباره علائم آن شروع میشوند. شدت علائم و تکرر دفعات شدید شدن بیماری در بین بیماران متفاوت است. بتدریج و بعد از گذشت چند سال از بیماری به علت جوش خوردن مهره ها در ستون فقرات، حرکات ستون مهره کم میشود.

781 11

آرتریت و تخریب مفاصل ران در لگن بیمار مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان

781 12

آرتریت و تخریب مفاصل ساکروایلیاک در بیمار مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان

درمان اسپوندیلیت انکیلوزان چیست

هدف درمان در این بیماری کاهش درد و محدودیت حرکت است و برای نیل به این هدف از درمان های زیر استفاده میشود

فیزیوتراپی : منظور از فیزیوتراپی انجام نرمش های کششی برای حفظ دامنه حرکات مفاصل ستون مهره است

داروهای ضد التهابی : داروهای ضد التهاب درد ستون مهره و مفصل را کاهش میدهند ولی ممکن است بتوانند بر روی سیر بیماری هم تاثیر داشته باشند. پس بهتر است آنها را در زمان هایی هم که درد وجود ندارد استفاده کرد. این دارو ها عبارتند از ایندومتاسین، بروفن، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ملوکسیکام، سلکسیب، ناپروکسن، مفنامیک اسید

خم شدن ستون مهره به جلو در
بیمار مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان

داروهای ضد درد مانند استامینوفن

داروهای ضد سیستم ایمنی : این داروها به دو دسته تقسیم میشوند. درمان های بیولوژیک و درمان هایی که سیستم ایمنی را تنظیم میکنند

درمان های بیولوژیک Biologic therapy : اینها نوعی از پروتئین ها به نام آنتی بادی های منوکلونال هستند و میتوانند بر روی بعضی مواد شیمیایی که در سیستم ایمنی موجب روند التهاب میشوند تاثیر بگذارند. در بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان مواد شیمیایی به نام سیتوکین یا عوامل نکروز کننده تومور Tumor necrosis factor alpa TNF-alpha موجب بروز التهاب میشوند و داروهای خاصی به شکل پروتئین های از جنس آنتی بادی هستند که میتوانند فعالیت این مواد شیمیایی را مختل کنند و در نتیجه فعالیت بیماری را کم کنند. این داروها شامل etanercept, adalimumab , infliximab هستند. این داروها بصورت تزریق و هر 6-1 هفته یکبار تجویز مشوند.

داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی یا Immunomodulators : این داروها سیستم ایمنی بدن انسان را ضعیف میکنند تا کمتر واکنش نشان داده و بدین طریق فعالیت بیماری کم شود. این داروها در بیماری روماتیسم مفصلی هم استفاده میشوند.

داروهای دیگر : ممکن است در درمان اسپوندیلیت انکیلوزان از کورتیکوستروئید ها و یا داروهای بی فسفونات مانند آلندرونیت هم استفاده شود.

درمان های دیگر : استفاده از تحریکات الکتریکی TENS به توسط فیزیوتراپ، استفاده از گرما مانند دوش آب گرم و ماساژ هم ممکن است موثر باشند

جراحی : در تعدادی از بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان به علت تخریب مفصل ران نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل ران پیدا میشود. در صورت تغییر شکل شدید ستون مهره ممکن است بتوان آن را با جراحی استئوتومی اصلاح کرد.

سیر بیماری اسپوندیلیت انکیلوزان

گرچه این بیماری درمان قطعی ندارد ولی بسیاری از بیماران مبتلا، با درمان مناسب زندگی راحتی خواهند داشت. مصرف دارو و انجام مرتب نرمش های کششی میتواند تا حد زیادی این بیماری را تحت کنترل درآورد. البته بیماران بتدریج و در عرض چند سال دچار محدودیت و خشکی در ستون مهره خواهند شد.

حدود 80 درصد بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان میتوانند یک زندگی مستقل داشته باشند. 40 درصد بیماران مبتلا به این بیماری دچار محدودیت حرکتی و خشکی شدید در ستون مره میشوند. تغییر شکل ستون مهره در این بیماران معمولا بعد از ده سال ایجاد میشود. در 10 درصد بیماران بیماری شدت گرفته و بیمار را معلول و زمین گیر میکند.

در بیماران مبتلا به اسپوندیلیت انکیلوزان شکستگی ستون فقرات شایعتر است چون انعطاف آن کم شده و نمیتواند به راحتی نیروهای ناشی از ضربات شدید را مستهلک کند.

منبع: ایران ارتوپد - دکتر مهرداد منصوری

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه