فیزیوتراپی بیماری پارکینسون

اثرات تمرین گروهی بر عملکرد حرکتی و تحرک در بیماری پارکینسون: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز-2024

خلاصه مقاله "اثرات تمرین گروهی بر عملکرد حرکتی و تحرک در بیماری پارکینسون: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز"-2024

Effects of Group Exercise on Motor Function and Mobility for Parkinson Disease: A Systematic Review and Meta-Analysis

Published: 09 February 2024

مقاله ارائه‌شده یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز با عنوان "اثرات تمرین گروهی بر عملکرد حرکتی و تحرک در بیماری پارکینسون" است که در سال 2024 در مجله Physical Therapy منتشر شده است. این مطالعه توسط دیانا پالم و همکاران انجام شده و هدف آن بررسی تأثیر تمرین گروهی در مقایسه با تمرین انفرادی (IE) و مراقبت معمول (UC) بر عملکرد حرکتی و تحرک افراد مبتلا به بیماری پارکینسون (PD) بوده است.

تعریف مراقبت معمول (UC) در این مطالعه
مراقبت معمول به شرایطی اشاره دارد که در آن افراد مبتلا به بیماری پارکینسون هیچ برنامه تمرینی خاص یا مداخله ساختاریافته‌ای دریافت نمی‌کنند و به فعالیت‌های روزمره خود ادامه می‌دهند. این شامل عدم تجویز برنامه تمرینی مشخص و ادامه فعالیت‌های عادی بدون نظارت حرفه‌ای است. مطالعاتی که UC را به مدیریت دارویی محدود کرده یا شرکت‌کنندگان را از تمرین منع کرده بودند، از تحلیل حذف شدند.

روش‌شناسی
جستجو و انتخاب مطالعه: این مطالعه شامل 23 کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده (RCT) بود که از پایگاه‌های داده PubMed، EBSCO و Science Direct تا 30 می 2023 جمع‌آوری شدند.
معیارهای ورود: مطالعاتی که تمرین گروهی را با تمرین انفرادی (نظارت‌شده یک‌به‌یک یا برنامه تمرینی خانگی) یا مراقبت معمول مقایسه کرده و حداقل یک معیار مرتبط با تحرک را ارزیابی کرده بودند، انتخاب شدند.
ارزیابی کیفیت: از ابزار Cochrane Risk of Bias و رویکرد GRADE برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده شد که شواهد را در سطح پایین تا متوسط طبقه‌بندی کرد.
معیارهای پیامد: شامل مقیاس‌های استاندارد مانند مقیاس تعادل برگ (Berg Balance Scale)، تست راه‌رفتن 6 دقیقه‌ای، و مقیاس یکپارچه بیماری پارکینسون (UPDRS) بود.

یافته‌ها
مقایسه تمرین گروهی با تمرین انفرادی (IE):
هیچ تفاوت معنی‌داری در عملکرد حرکتی و تحرک بین تمرین گروهی و انفرادی مشاهده نشد (برای تمام معیارهای استاندارد ارزیابی‌شده).
کیفیت شواهد: پایین تا متوسط.
مقایسه تمرین گروهی با مراقبت معمول (UC):
تمرین گروهی در 9 مورد از 11 معیار استاندارد ارزیابی‌شده، بهبود معنی‌داری در عملکرد حرکتی و تحرک نسبت به مراقبت معمول نشان داد.
مثال: در مقیاس UPDRS motor، تمرین گروهی اثر بالینی قابل‌توجهی داشت (MD = -9.27؛ 95% CI = -11.05 تا -7.50).
کیفیت شواهد: پایین تا متوسط.
تحلیل حساسیت:
مداخلات کوتاه‌مدت (کمتر از 12 هفته) اغلب اثرات معنی‌داری داشتند، در حالی که مداخلات بلندمدت (بیش از 12 هفته) گاهی تأثیر کمتری نشان دادند.

نکات کلیدی و بالینی
اثربخشی مشابه یا برتر تمرین گروهی: تمرین گروهی به اندازه تمرین انفرادی مؤثر است و در مقایسه با مراقبت معمول، تأثیر بیشتری بر بهبود تحرک و عملکرد حرکتی دارد. این یافته نشان می‌دهد که تمرین گروهی می‌تواند جایگزین مناسبی برای افرادی باشد که به دلایل مالی، جغرافیایی یا عدم دسترسی به فیزیوتراپی انفرادی محدود هستند.

مزایای جانبی تمرین گروهی: افزایش پایبندی طولانی‌مدت به تمرین به دلیل اجتماعی‌سازی، مسئولیت‌پذیری و دسترسی بهتر، از مزایای کلیدی تمرین گروهی است که می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.

کاربرد بالینی: تمرین گروهی می‌تواند به‌عنوان مکملی برای فیزیوتراپی حرفه‌ای استفاده شود، به‌ویژه در مراحل اولیه بیماری که بیماران توانایی جسمی بیشتری دارند. در مراحل پیشرفته‌تر، فیزیوتراپی انفرادی به دلیل نیاز به نظارت مستقیم ممکن است مناسب‌تر باشد.

زمان‌بندی مداخلات: بیشترین فایده تمرین گروهی در 12 هفته اول مشاهده شد، که پیشنهاد می‌کند معاینات حرکتی توسط فیزیوتراپیست‌ها ممکن است به جای هر 6 ماه، هر 3 ماه انجام شود تا اثربخشی بهتری داشته باشد.

محدودیت‌ها: ناهمگونی متوسط تا زیاد در نتایج متاآنالیزها و عدم بررسی تأثیر دوز، نوع تمرین یا تنظیمات برنامه‌ها از محدودیت‌های مطالعه است که نیاز به تحقیقات بیشتر را نشان می‌دهد.

نتیجه‌گیری
این مطالعه با شواهد پایین تا متوسط نشان می‌دهد که تمرین گروهی گزینه‌ای مؤثر، مقرون‌به‌صرفه و قابل دسترس برای مدیریت عملکرد حرکتی و تحرک در بیماران پارکینسون است. استفاده ترکیبی از تمرین گروهی و فیزیوتراپی انفرادی می‌تواند به بهینه‌سازی نتایج و افزایش پایبندی طولانی‌مدت کمک کند. تحقیقات آینده باید بر ایمنی، دوز بهینه و تأثیرات خاص انواع تمرین گروهی تمرکز کند.

تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات مروری سیستماتیک (نظام مند) و گایدلاین های بالینی

مقالات فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات

تصویر و ابتدا-انتهای عضلات اندام های فوقانی و تحتانی

مروری بر آناتومی سیستم عصبی، عضلانی و اسکلتی ازطریق تصاویر

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقالات سیستم قلبی، عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات رادیولوژی

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

مقالات مروری سیستماتیک (نظام مند) و گایدلاین های بالینی

طبقه بندی مطالب بر اساس ناحیه بدن

مقالات ستون فقرات

مقالات شانه

مقالات آرنج

مقالات مچ و انگشتان دست

مقالات لگن، مفصل هیپ و ناحیه ران

مقالات زانو

مقالات مچ پا و پا

مقالات سیستم عصبی (cns & pns)

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقالات سیستم تنفسی

ویدیوها در آپارات

ویدیوهای آموزشی

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و ششم اسفند ۱۴۰۳ ساعت 23:57 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

ویدئو فیزیوتراپی در منزل (آمل، محمودآباد، سرخرود،فریدونکنار، چمستان و نور)

جهت مشاهده ویدیو به لینک زیر مراجعه نمایید:

http://www.aparat.com/v/u176v5n

شماره های تماس جهت ویزیت در منزل:

09111255949

09901251637

مجموعه ویدیوها در آپارات

ویدیوهای آموزشی

برچسب‌ها: فیزیوتراپی سکته مغزی, فیزیوتراپی آسیب نخاعی, فیزیوتراپی بیماری پارکینسون, فیزیوتراپی حرکت آمل

+ نوشته شده در یکشنبه پنجم آذر ۱۳۹۶ ساعت 11:58 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

بیماری پارکینسون چیست

بیماری پارکینسون (Parkinson's disease)

بیماری پارکینسون (PD) سومین بیماری شایع سیستم عصبی مرکزی است.این بیماری یک بیماری تخریبی و به آهستگی پیشرونده ای است که یک نفر از هر هزار نفر جمعیت زن و مرد و یک نفر از هر صد نفر بالای 75 سال را گرفتار می کند.سن شروع بیماری متغیر بوده، متوسط سن شروع 58 سال است و این زمانی است که بیماری ازنظر بالینی واضح است ولی افراد جوانتر معاف نیستند.

اولین بار جیمزپارکینسون در سال 1917 این بیماری را بنام فلج لرزان توصیف کرد که اکنون نام او برای این بیماری بکار می رود.در این بیماری میزان ماده ای میانجی بنام دوپامین کاهش می یابد که علت آن تخریب قسمتی از مغز بنام جسم سیاه (Substantia Nigra ) می باشد که در ساختن دوپامین نقش دارد.جسم سیاه بخشی از مغز بنام عقده های قاعده ای (Basal Ganglia) است.عقده های قاعده ای یک بخش بسیار مهم جهت کنترل حرکت (Motor Control) در فعالیت های روزمره می باشد.

تصویر زیر:

بیماران PD در شروع حرکت, در مسیر حرکت و پایان حرکت مشکل دارند.به کندی این بیماران در شروع و ادامه فعالیتهای حرکتی "برادی کینزی" گفته می شود.از دیگر مشخصه های مهم این بیماری لرزش در حالت استراحت (Resting Tremor) است.نوع خاصی از سفتی در عضلات ایجاد می شود که می تواند هر دو گروه عضلات خم کننده و صاف کننده (عضلات فلکسور و اکستانسور) را درگیر کند که به آن "رژیدیتی" می گویند و معمولا به صورت پدیده چرخ دنده ای (cogwheel phenomenon) است.میزان رژیدیتی درصورت وجود استرس, اضطراب, حرکت اندام مقابل و یا در حالت ایستاده نسبت به نشسته تشدید می شود.بسیاری از بیماران اختلالاتی در تکلم, بلع ,افزایش تعریق, افزایش فعالیت غدد چربی,صورت یخ زده و گاها آبریزش دهان دارند.شیوع دمانس وافسردگی در بیماران PD شایع است.

درصورت پیشرفت شدید بیماری مفاصل زانو,ران و تنه حالت خمیده پیدا می کنند و سر به جلو تمایل پیدا می کند.بیماران پارکینسون نه تنها در انجام فعالیت های حرکتی متوالی مشکل دارند,بلکه در انجام فعالیت های حرکتی همزمان نیز با مشکل روبرو می شوند.فرد مبتلا که قامت خمیده دارد در راه رفتن قدمهای کوتاه برمی دارد.عدم ثبات وضعیتی مشکلبزرگی برای آنهاست و بیمار به علت ازدست دادن تعادل دچار زمین خوردن های مکرر می گردد.

اختلال عملکرد تنفسی یک یافته شایع در افراد PD است.همچنین وضعیت خمیده و بی حرکت در آنها منجر به اختلالات تنفسی و ناراحتی های قلبی-عروقی می گردد.

درمان (Treatment):

-درمان دارویی طبق نظر متخصص مغز و اعصاب صورت می گیرد

-درمان جراحی استریوتاکسیک که دربرگیرنده تخریب مناطق مختلفی درتالاموس جهت ازبین بردن انواع لرزش و اختلالات حرکتی است که البته پس از عرضه درمان های دارویی کاهش یافته است.همچنین ازطریق تحریک مزمن با فرکانس بالای هسته های قدامی-وسطی تالامیک,گلوبوس پالیدوس داخلی و هسته ساب تالامیک مشخص شده است که برای لرزش (ترمور),دیس کینزی و دیستونی بی خطرتر و موثرتر از تخریب بافتی است.تکنیک های پیوند مغز با تاثیر بر سیستم دوپامینرژیک استریاتال تکامل یافتند.در ابتدا اتوگرفت های مدولاری آدرنال انجام می شد ولی اخیرا بافت جسم سیاه جنین انسان,نتایج امیدوارکننده ای را فراهم ساخته است که نیاز به بررسی های بیشتری دارند.

-درمان با فیزیوتراپی

تکنیک های فیزیوتراپی بر روی عوارض عضلانی-اسکلتی متمرکز شدند و سعی در افزایش دامنه حرکتی مفاصل,کاهش رژیدیتی,بهبود هماهنگی,افزایش انعطاف پذیری و حفظ توانایی های عملی دارند.

دو دلیل واضح برای ارجاع زودرس افراد PD به فیزیوتراپی عبارتنداز:

1-نیاز به آگاهی در جهت حفظ انعطاف پذیری عضلانی-اسکلتی

۲-آگاهی جهت حفظ یک شیوه زندگی فعال و کاستن میزان تخریب و زوال ذهنی که می تواند منجر به کاهش فعالیت فیزیکی و ذهنی گردد.

به طور کلی اهداف درمانی فیزیوتراپی در بیماران پارکینسون شامل موارد ذیل می باشد:

جلوگیری کردن از کوتاهی ها و تصحیح پوسچر غلط

افزایش دامنه حرکتی عملکردی در تمام مفاصل

جلوگیری یا به حداقل رساندن آتروفی عضلانی ناشی از عدم استفاده(disuse Atrophy) و ضعف عضلانی ( Muscle Weakness)

افزایش آگاهی های پوسچرال و واکنش های تعادلی همراه با اطمینان دادن به بیمار

بهبود وضعیت راه رفتن (gait) ازطریق کلامی و افزایش توجه بیمار مورد نظر

حفظ یا بهبود میزان استقامت فرد(Endurance) وهمچنین آموزش روشهای حفظ انرژی به بیمار و خانواده

آموزش استراتژی های شناختی و ادراکی

کمک کردن به تطابق روانی در ناتوانی مزمن و اصلاح شیوه زندگی
بهبود سیستم تنفسی ازطریق افزایش ظرفیت حیاتی و افزایش expansion قفسه سینه.افزایش کارایی سیستم تنفسی هم باعث کاهش میزان خستگی فرد می شود و به بهبود گفتار کمک می کند.

*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ مجاز است.