فیزیوتراپی

 اهداف درمانی فیزیوتراپی

 

مهمترین اهداف فیزیوتراپی بیماران به ویژه در ارتباط با موارد ارتوپدی عبارتنداز:

 

۱-کاهش درد

 

2-کاهش ادم بافتی و کم کردن تورم مفصل

 

۳-افزایش دامنه حرکتی مفصل

 

 

۴-افزایش انعطاف پذیری بافت ها

 

5-در مراحل اولیه جلوگیری از ضعف و آتروفی عضلانی و در مراحل بعدی با هدف تقویت عضلات با توجه به شرایط بیمار

 

6-بهبود تعادل ,افزایش هماهنگی و ایجاد برنامه هایی جهت کنترل حرکتی(Motor Control)

مهمترین مسئله ای که هر فیزیوتراپیست در مرحله اولیه درمان بسیاری از بیماران ارتوپدی مد نظر قرار می دهد ;کنترل درد,تورم وادم بافتی می باشد.اگر فیزیوتراپیست مرحله اول درمان را غیرتهاجمی و کنترل شده انجام دهد,مطمئنا اثرات درمانی بهتر و سریعتر خواهد بود که این نکته مستلزم آشنایی بیمار با نوع آسیب و آموزش های لازم به او جهت کنترل درد و تورم می باشد.
بنابراین در بسیاری از موارد بهترین روش برای غیرتهاجمی عمل کردن در فاز حاد آسیب,به کاربردن قانون PRICE است که معرف Protection,Rest,Icing,Compresson,Elevation می باشد.برای محافظت می توان از یک وسیله کمکی استفاده کرد.منظور از استراحت محدود کردن فعالیت بیمار در ارتباط با ناحیه آسیب دیده می باشد که به خصوص در 48 تا 72 ساعت اول ضروری است.

 

استفاده از سردکننده ها یی چون کیسه یخ در مرحله حاد(Acute)نقش بسیار مهمی در کاهش خونریزی و درنتیجه کاهش التهاب(Inflammation)دارد و اثرات ضد درد واسپاسم آن بر همگان آشکار است.به همین ترتیب Compression (فشار کنترل شده ازطریق بانداژ) و Elevation(بالا نگه داشتن اندام آسیب دیده) با کاهش تورم و ادم نقش موثری درجهت تسریع روند التهاب و درنتیجه بهبودی فرد ایفا می کند.

یک نکته بسیار مهم که امروزه در علم فیزیوتراپی در روند برنامه ها و استراتژی هایش تاکید می شود, انجام تمرینات زنجیره بسته (Klosed Kinematic Chain Exercises) در اولین فرصت ممکن با توجه به شرایط بیمار می باشد که به تدریج این تمرینات باید گسترش یابند.

 

 

تمرینات زنجیره بسته جهت برقراری مجددسیستم عصبی-عضلانی یاNeuromuscular System حیاتی اند.یکپارچگی,تعادل و هماهنگی اعضای بدن بدون انجام این گونه تمرینات تقریبا محال است.بنابراین لازم است بیماران به خصوص ورزشکاران حرفه ای با توجیه شدن در ارتباط با نقش این تمرینات برای زمان های طولانی تری تحت کنترل باشند.

 

مطالب مرتبط:

فیزیوتراپی و کاربردهای آن

 

 نقش فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی

 

 توصیف فیزیوتراپی در سایت ویکی پدیا

 

استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع یا لینک مجاز  است.

توصیف فیزیوتراپی در سایت ویکی پدیا

فیزیوتراپی (به انگلیسی: Physical Therapy): حیطه ‌ای از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماری‌ها، درمان، توان‌بخشی و بالا بردن سطح سلامت می‌باشد.
واژه فیزیوتراپی از فیزیو= بدن + تراپی = درمان، به ‌معنای ترکیبی درمان بدن ساخته گردیده‌است. در بعضی از منابع لغت اصلی که کلمه فیزیوتراپی از آن گرفته شده‌است کلمات physiological therapeutics می‌باشد.

در فیزیوتراپی هدف بالا بردن عملکرد جسمانی می‌باشد. فیزیوتراپیست در این رشته به عنوان درمانگر شناخته می‌گردد. دانش فیریوتراپیست براساس شناخت آناتومی بدن و فیزیولوژی حرکت می‌باشد. فیزیوتراپی به عنوان یک رشته بالینی (کلینیکال) که با استفاده از امکاناتی مانند مدالیته‌ها (Physical Agents)، درمان‌های دستی (Manual Therapy)، و تمرینات بدنی، گروه‌های گوناگون بیماری و ناتوانی‌ها را درمان می‌کند.

 

 

این رشته همچنین با شناسایی گروه‌های خاص افراد، اقدام به پیشگیری از بیماری‌ها و غربال گری ناتوانی‌ها می‌نماید.

فهرست مندرجات :

1 حیطه عملکرد فیزیوتراپیست
۲ فرآیند درمانی
۳ ویژگی‌های فیزیوتراپی
۴ کاربردهای فیزیوتراپی
۵ مداخلات درمانی که توسط فیزیوتراپیست به‌کار گرفته می‌شود
۵.۱ زمینه‌های کاربردی فیزیوتراپی در بیماران بستری
۶ فیزیوتراپی در بیماریهای قلبی و تنفسی
۷ تکنیک‌ها و مدالیته‌ها
۷.۱ الف: Manual Therapy درمانهای دستی
۷.۲ ب: مدالیته‌ها (Physical Agents)
۷.۳ ج: تجهیزات تمرین درمانی
۷.۴ د: تجهیزات ارزیابی و کمکی
۷.۵ هـ: آب درمانی (Hydro Therapy)
۸ محل کار فیزیوتراپیست
۹ جایگاه کاری فیزیوتراپیست
۱۰ نوع آموزش
۱۱ فیزیوتراپیست به عنوان یک practitioner (نوعی پزشک)
۱۲ تخصص‌های فیزیوتراپی
۱۳ تاریخچه فیزیوتراپی درآمریکا
۱۴ تاریخچه فیزیوتراپی در ایران
۱۵ پیشگامان فیزیوتراپی در ایران
۱۶ نخستین‌ها درتاریخ فیزیوتراپی ایران
۱۷ نقش فیزیوتراپیست در حوادث پیش‌‌بینی نشده
۱۸ آشنایی با کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی(WCPT)
۱۹ توصیف و تعاریف WCPT از فیزیوتراپی
۲۰ فیزیوتراپی چیست؟
۲۱ جایگاه درمان فیزیوتراپی در کجا قرار دارد؟
۲۲ چه چیز فیزیوتراپی را متمایز می‌سازد؟
۲۳ دکترای حرفه‌ای فیزیوتراپی (DPT)
حیطه عملکرد فیزیوتراپیست :
فیزیوتراپیست ظرفیت هوایی و عملکرد ریه را ارزیابی می‌کند.
حرکت مفاصل را ارزیابی می‌کند. (ROM)
تحمل و قدرت عضلات را ارزیابی می‌کند.
حالت بدن راارزیابی می‌کند.
درد را ارزیابی و کنترل می‌کند.
عملکرد قلب و ریه را ارزیابی می‌کند.
مشکلات ارتوپدیک را بررسی و ارزیابی می‌کند

فرآیند درمانی:

فرآیند درمانی در فیزیوتراپی شامل ارزیابی، تشخیص، طرح درمان، مشاوره، آموزش، اجرا، ارزیابی دوباره، و پرونده نویسی ویژگی‌های فیزیوتراپی:
۱- دیدگاه بیمار نگر (Holistic)
۲- غیر تهاجمی
۳- دیدگاه سلامت ‌نگر

کاربردهای فیزیوتراپی :

اکنون برای تمامی گروه‌های بیماری‌ها همانند قلب، ریه، مثانه، سامانه اعصاب، سامانه گردش خون، زنان، کودکان، آسیب‌های ورزشی، ارتوپدی، سوختگی و دیگر بیماری‌ها روش‌های فیزیوتراپی وجود دارد.
مهم‌ترین کاربرد فیزیوتراپی ارائه خدمات به بیماران بستری می‌باشد. همچنین در بخش‌های ویژه کارایی بسیاری را می‌توان برشمارد.

مداخلات درمانی که توسط فیزیوتراپیست به‌کار گرفته می‌شود:

تمرین درمانی
درمان دستی
تمرینات افزایش تحمل قلب و عروق
ریلکسیشن
بیوفیدبک تراپی (Biofeedback)
فیزیوتراپی قلب و ریه
انواع مدالیته‌ها مانند: تراکشن (Traction) ـ اولتراسوند ـ پک‌های گرمایی (Hot Pack) ـ لیزر ـ الکترو تراپی
تجویز وسایل کمکی مانند پروتز و ارتز
به‌کارگیری تکنیک‌های طب مکمل

زمینه‌های کاربردی فیزیوتراپی در بیماران بستری:

کاهش زمان بستری
کاهش عوارض بستری
فیزیوتراپی در بیماریهای قلبی و تنفسی
فیزیوتراپی در بیماران تنفسی شامل اصلاح الگوی تنفسی، تقویت عضلات سامانه تنفسی، تخلیه ترشحات داخل ریه و مجاری تنفسی، همچنین تحریک رفلکس سرفه و آموزش روش‌های تنفسی و تمرینات تنفسی می‌باشد.
برای درمان بیماران قلبی بستری شامل بهبودی وضعیت بیمار و نیز افزایش کارایی سامانه قلبی-عروقی می‌باشد.
بیماری‌هایی که نیاز به فیزیوتراپی تنفسی دارند عبارت‌اند از جراحی در ناحیه قفسه سینه، ضعف در عضلات سامانه تنفسی، شکستگی دنده‌ها، بیماری‌های تنفسی مثل پنومونی یا ذات‌الریه، آمبولی ریه، آبسه ریه، برونشکتازی، آتلکتازی، برونشیت مزمن، آمفیزم، و آسم و سرطان عناصر تنفسی و نیز بیماری‌هایی همچون ایسکمی قلبی، ترومبوفلبیت، واریس، و غیره.
برای تمامی جراحی‌ها فیزیوتراپی ریه قبل و پس از عمل جراحی توصیه شده‌است.

تکنیک‌ها و مدالیته‌ها :

الف: Manual Therapy درمانهای دستی
- Mobilization
-Manipulation
- Acupressure
- Massage

ب: مدالیته‌ها (Physical Agents)
- یونرفروزیز (lonophoresis)
- فارادیک و فانکشنال فارادیک (Faradic& functional faradic)
- IDC
- دیادینامیک (Dia dynamic)
- اینترفرنشیال
- TENS
- لیزر
- مگنوتراپی
- شوک ـ ویوتراپی
- هات پک (H.P)
- اینفرا رد (IR)
- ایس پک
- انواع اسپری‌ها(سرد کننده، کاهنده درد)
- انواع ژل‌ها، کرم‌ها و لوسیون‌ها(سرد کننده، کاهنده درد)
- شورت ویودیاترمی (SWD)
- مایکروویودیاترمی (MWD)
- اولتراسوند (US)
- حمام پارافین
- بیوفیدبک
- ویبراتور
- پرتو فرابنفش (UV)

ج: تجهیزات تمرین درمانی:
فریم
کشش گردن وکمر
تخت تمرین
تخت الکتروتراپی
دست ورز
FEPS
دستگاه CPM
آینه
پارالل
پله
دوچرخه ثابت
دمبل و کیسه شن
انواع فنر، قرقره، طناب و اسلینگ
تخته تعادل
ترید میل (Tread Mill)
توپ‌های درمانی (Therapeutic Ball)
تشک درمانی (Mat)
Hand Table
صندلی کواردریسپس

د: تجهیزات ارزیابی و کمکی:
گونیامتر
دستگاه فشارخون
چکش رفلکس
کپسول O۲
نگاتوسکوب
گوشی پزشکی
شاقول
سایر ابزارهای تست‌های پزشکی
انواع Tape
انواع Cast
اسپیلنت‌ها
باندهای کشی
انواع Medical Collar & Corset
انواع فیکساتورها

هـ: آب درمانی (Hydro Therapy):
انواع وان
ویرپول
استخر
تجهیزات مربوطه

محل کار فیزیوتراپیست :
کلینیک‌های خصوصی، مراکز ورزشی، مراکز صنعتی، منزل، مدارس و بیمارستان‌ها
جایگاه کاری فیزیوتراپیست:
در تمامی کشورها به عنوان Practitioner(نوعی پزشک) شناخته می‌شود و دارای دوره‌های تخصصی (MPT) و فوق تخصصی (Advance) است.

نوع آموزش در ایالات متحده آمریکا، هندوستان، پاکستان، استرالیا [۱] و بسیاری کشورهای دیگر به عنوان دکترای حرفه ای DPT [۲] با تخصص‌های مربوطه طراحی گشته‌است. در سامانه‌های اروپایی این رشته به صورت مقاطع [[PhD، MPT، [[MSc و BS طراحی شده‌است و در ایران بصورت PhD، MS، و BS طراحی گشته‌است.

تخصص‌های فیزیوتراپی :

فیزیوتراپی دارای دوره‌های تخصصی خاص خود است.مهم ‌ترین آن‌ها :
اکوپانچر(طب سوزنی)، کودکان، بهداشت زنان، ارتوپدی، مانوال تراپی، سالمندی، نورولوژی، طب ورزش

تاریخچه فیزیوتراپی در آمریکا :

درسال ۱۸۹۵ میلادی همزمان با شیوع فلج اطفال در انگلستان، گروهی پزشک آمریکایی از این کشور بازدید کردند.
این گروه با شیوه درمانی برخورد کردند که شامل ماساژ، تمرین درمانی، گرم کردن و... بود. این شیوه درمانی به فیزیوتراپی معروف بود. این پزشکان این شیوه درمانی را پس از بازگشت در سامانه‌های درمانی خود به‌کار گرفتند و سپس گروهی به نام جامعه پزشکان فیزیوتراپی آمریکا(Physiotherapy Physician society) را به‌وجود آوردند که اعضای آن به ۳۰۰۰۰ پزشک می‌رسید.
این انجمن بعدها به انجمن فیزیوتراپی و رادیولوژی تغییر نام و سپس دوباره منفک شد.
در ۱۹۱۳ گروهی جراح نظامی در ایالت پنسیلوانیا دستیارانی به عنوان Practitioner به‌کار گرفتند و به این گروه آموزش‌های فیزیوتراپی را دادند و مدارک علمی به آنها واگذار شد.این گروهPractitioner در جنگ اول جهانی قوام بیشتری یافت و در سال ۱۹۲۱ میلادی انجمن فیزیوتراپی آمریکا(APTA) را راه اندازی نمودند.در سال ۱۹۲۶ میلادی مراکز معتبر آموزش فیزیوتراپی در آمریکا تعیین گشت. و در سال ۱۹۲۸ میلادی شورای فیزیوتراپی در انجمن پزشکی آمریکا(American Medical Association) راه اندازی شد.در سال ۱۹۳۵میلادی قوانین اخلاق حرفه‌ای(Code of Ethics) برای این گروه Practitioner تعیین شد.در سال‌های جنگ دوم جهانی فیزیوتراپی در آمریکا قدرت بیشتری یافت.
در سال ۱۹۴۵میلادی شورای فیزیوتراپی درAMA وهمچنین جامعه پزشکان فیزیوتراپی بنابر دلایلی استفاده از کلمه فیزیکال تراپی(Physical Therapy)و عنوان فیزکال تراپیست (Physical Therapist) را منحصر به دانش‌آموختگان رشته فیزیوتراپی کرد و پزشکانی که در این رشته فعالیت می‌کردند با استفاده از عنوان Physical Medicine and Rehabilitation از حیطه فیزیوتراپی کنار رفتند.
نکته قابل توجه حمایت این گروه متخصص از این نسل جدید Practitioner‌ها تحت عنوان فیزکال تراپیست یا فیزیو تراپیست‌ها بود.
درسال ۱۹۵۱میلادی مجمع جهانی فیزیوتراپی(World Confederation for Physical Therapy) راه اندازی شد.
در سال‌های ۱۹۶۷ میلادی با توجه به وسعت عملیات در فیزیوتراپی برای این گروه دستیار (Assistant)و کمک(Aid) بکارگیری شد.
درسال۱۹۷۸میلادی اجازه دسترسی مستقیم به فیزیوتراپیست‌ها داده شد.
در سال ۱۹۸۰میلادی تحصیلات تکمیلی مانند MSc وPhD برای فیزیوتراپیست‌ها مقدور شد.
از سال۱۹۹۰میلادی تخصص ها(MPT) و فوق تخصص ها(Advance) در فیزیوتراپی راه اندازی شد.
و درسال ۲۰۰۱میلادی کلیه فیزیوتراپیست‌ها با گذراندن دوره‌هایی اجبار به گذاردن.Dr در اول نام خود شدند.
این دوره‌ها با اعتراض فیزیوتراپیست‌های آمریکا کوتاه و تبدیل به آموزش از راه دور شد.
فیزیوتراپیست‌های آمریکایی تا سال ۲۰۲۰میلادی باید تغییراتی عمده در نوع عملیات و آموزش خود بدهند.

تاریخچه فیزیوتراپی در ایران:

۱۳۴۴- تأسیس آموزشکده فیزیوتراپی در ایران و تأسیس انجمن فیزیوتراپی با همکاری نماینده WHO، خانم جانسون به ریاست دکترابراهیم چهرازی
۱۳۴۷- منسوب شدن فردی به نام نواب فارغ التحصیل رشته طب فیزیکی از فرانسه به ریاست آموزشکده فیزیوتراپی
۱۳۵۱- تدوین آیین نامه مراکز فیزیوتراپی بصورتی که از دانش‌آموختگان فیزیوتراپی مجوز تأسیس مراکز فیزیوتراپی سلب شد و تأسیس مراکز فیزیوتراپی به متخصصین طب فیزیکی و بعضی از متخصصین واگذار شد!!!
۱۳۵۲- تأسیس دانشکده توان بخشی و رفاه
۱۳۵۶- تأسیس دانشکده توان بخشی شیراز
۱۳۵۷- بدست گرفتن مدیریت دانشکده توانبخشی تهران توسط فیزیوتراپیست‌ها
۱۳۵۹- عضویت ایران در WCPT
۱۳۶۷- راه اندازی دوره‌های MSc فیزیوتراپی
۱۳۷۵- راه اندازی دوره‌های PhD فیزیوتراپی
۱۳۷۸- اجازه تأسیس مراکز فیزیوتراپی به فیزیوتراپیست‌ها
۱۳۸۱- اخذ شماره نظام پزشکی از سازمان نظام پزشکی
۱۳۸۴- لغو واگذاری مجوز تأسیس مراکز فیزیوتراپی به سایرمتخصیصن پزشکی (به‌غیر از متخصصین طب فیزیکی)

پیشگامان فیزیوتراپی در ایران:

فیزیوتراپیست سید محسن هاشمی از پیشگامان فیزیو تراپی در ایران است.
سیدمحسن هاشمی ریاست قبلی انجمن فیزیوتراپی ایران www.iran-pta.com و متعلق به اولین گروه دانش‌آموختگان فیزیوتراپی خارج از کشور(انگلستان) می‌باشند که بعد از اخذ دوره مدرسی در دانمارک در دانشکده علوم توانبخشی تهران تدریس کردند.ایشان ریاست دانشکده علوم توانبخشی تهران را نیز در تصدی داشتند.
وی در سال ۱۳۵۳هجری خورشیدی مسئول کلینیک فیزیوتراپی بازی‌های آسیایی و در سال ۱۳۵۵ فیزیوتراپیست تیم ملی فوتبال ایران بودند.

نخستین‌ها درتاریخ فیزیوتراپی ایران:
نخستین عضو انجمن فیزیوتراپیست شادروان هرمز قوام
نخستین مرکز فیزیوتراپی دولتی بیمارستان فیروزگر تهران
نخستین مرکز فیزیوتراپی در بیمارستان خصوصی کشور بیمارستان پارس
نخستین مرکز مطب خصوصی فیزیوتراپی در کشور فیزیوتراپی تهران
نخستین مرکز خصوصی فیزیوتراپی توسط دانش‌آموخته ایران، فیزیوتراپیست هاشم بازرگانی
نخستین عقد قرارداد با بیمه فیزیوتراپیست هاشم بازرگانی
نخستین عضو افتخاری انجمن خانم مارگارت جانسون از انگلستان
نخستین فیش پرداخت حق عضویت متعلق به آقای حسین قوام
نخستین فیزیوتراپیست دانش‌آموخته از مدرسه عالی فیزیوتراپی در استخدام دانشگاه، خانم ناهید طریقی و زهرا طهماسب زمانیان
لازم به یادآوریست که تعدادی از پیشکسوتان در تدریس به صورت قراردادی با دانشگاه در سال‌های اول تأسیس همکاری نموده‌اند.

نقش فیزیوتراپیست در حوادث پیش‌‌بینی نشده:

وقوع حوادث وسیع با تلفات انسانی نیاز به آمادگی قبلی و مدیریت در هنگام وقوع حادثه رادارد.لذا تمامی اعضای گروه‌های پزشکی باید آمادگی لازم جهت مقابله باوقوع حوادث پیش‌‌بینی نشده وعواقب آن راداشته باشند.
یکی ازاعضای گروه پزشکی که ازابتدا در تمامی طول Disaster تا توانبخشی حضور مستمر دارد فیزیوتراپیست می‌باشد.
حوادث غیرمترقبه به لحاظ زمانی به سه مقطع تقسیم می‌گردد که تمامی گروه‌های پزشکی باید برای آن برنامه داشته باشند.
فیزیوتراپیست‌ها نیز برای این مقاطع زمانی دارای برنامه خاصی می‌باشند:
On field: حضوردر محلDisaster میباشد که به دومرحله زمانی۲۴ ساعت اولیه و پس از آن تقسیم می‌گردد.امدادونجات آسیب دیدگان، ارزیابی آسیب‌های جسمی حادثه دیدگان، ارزیابی سامانه تنفسی- قلبی، مدیریت تخلیه بیمار و حمایت از دیگر اعضای گروه‌های پزشکی در صورت وقوع ترومااز وظایف فیزیوتراپیست دراین مرحله‌است.
On Hospital: حضور در بیمارستان می‌باشد، Chest PT، تقویت عضلانی، Out of Bed، کنترل دردازاهم وظایف فیزیوتراپیست می‌باشد.
Post Hospital: کمک به بیمار جهت بدست آوردن ADLوLife style مناسب می‌باشد.
همچنین درصورت وقوعDisaster درزمان حضور فیزیوتراپیست در بیمارستان منطقه حادثه دیده، این فیزیوتراپیست دارای وظایف خاصی می‌باشد که باید آنرا اجرا نماید، این وظایف شامل :
قبل ازوقوع: چیدمان مناسب بخش وکاهش آسیب به بیماران ناشی از پرتاب اجسام، آموزش و تهیه تجهیزات مناسب برای زمان حادثه
حین وقوع: تخلیه بخش فیزیوتراپی
بعداز وقوع: حضور مستمردر بخش‌های بستری، اعزام به ناحیهImpact

آشنایی با کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی(WCPT):

WCPT یک سازمان غیر انتفاعی[۳] با ۱۰۱ کشور عضو که وظایف زیر را انجام می‌دهد:
ماموریت‌ها:
نمایندگی حرفه فیزیوتراپی در سطح بین المللی
تشویق به بالا بردن استانداردهای فیزیوتراپی در زمینه‌های پژوهشی، آموزشی و عملی
حمایت از ارتباط‌ها و تبادل اطلاعات بین نواحی و انجمنهای عضو WCPT
همکاری با سازمانهای ملی و بین‌المللی
اهداف:
تشویق انجمن‌های فیزیوتراپی و دولت‌ها به رعایت استانداردها در آموزش و درمان
تشویق انجمن‌های فیزیوتراپی و دولت‌ها به ارتباط و تبادل اطلاعات با یک دیگر در امور فیزیوتراپی
تشویق در جهت بالا بردن انجمن‌های فیزیوتراپی و پشتیبانی یا سازمان‌هایی که در جهت بهبود جایگاه فیزیوتراپیست‌ها تلاش می‌کنند.
برنامه ریزی در جهت برگزاری کنگرهای بین المللی فیزیوتراپی
معرفی فیزیوتراپی در ابعاد بین المللی
همکاری با سازمان‌های ملی و بین المللی
اظهار نظر در خصوص مسائلی که بر سلامت تأثیر گذار می‌باشند.
فعالیت‌های قانونمند در جهت بالا بردن WCPT
WCPT هر ۴ سال یک بار در یکی از کشورهای عضو، کنگره بین المللی و مجمع عمومی خود را تشکیل و در ابعاد علمی و مسائل مربوط به فیزیوتراپی بر قرار می‌کند که در کنار ارائه مقالات علمی با رای گیری در مجمع عمومی آیین نامه‌های گوناگونی را به تصویب می‌رساند.در این مجمع رئیس و اعضای هیئت مدیره برای ۴ سال انتخاب می‌شوند.
مصوبات در مجمع عمومی شامل آیین نامه‌های حرفه‌ای، تعاریف، مفاهیم، شرح وظایف، اصول اخلاقی، حقوق بیمار، آموزش، درمان، و... می‌باشد.[۴]در پاسخ به درخواست‌ها سیزدهمین جلسه عمومی برای توصیف فیزیوتراپی، سازمان WCPT با هدف ایجاد ساختاری که انجمن‌های عضو در قسمت‌های گوناگون جهان بتوانند توصیفی از فیزیوتراپی هم‌ارز با نیازهایشان ارایه دهند، به مشورت پرداختند.
سازمان WCPT می‌خواهد از انجمن‌های عضو حمایت کند نه این که آنها را یک شکل سازد. به همین دلیل تعریف زیر برای پاسخ به نیازهای مشخص اعضا ارائه شده‌است. که بیشتر یک بیانیه ‌است تا مصوبه و بنابراین برای تعدیل‌ها و توسعه نیازهای آینده این حرفه فضای بازی می‌گذارد. پژوهش‌های نو سبب کشف حقایق جدیدی می‌شوند که زمینه ساز روش‌های درمانی آینده می‌باشند. این امر هیچ کجا بیش از درک ما از حرکات انسانی که اساس مهارت‌ها و دانش یک فیزیوتراپیست را تشکیل می‌دهد، واضح نیست. مشخص است که یکتایی سهم فیزیوتراپی در مراقبت‌های پزشکی در هزاره آینده باید به طور کامل تعریف شود.

فیزیوتراپی چیست؟

ماهیت فیزیوتراپی[۵]
فیزیوتراپی، فراهم کننده خدمات برای مردم و جمعیت‌ها می‌باشد تا حداکثر حرکت و توانایی عمل(Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی حفظ نماید ویا توسعه داده و به حال اول برگرداند. فیزیوتراپی شامل ارایه خدماتی است به حرکت و عملکرد فرد می‌باشد که توسط فرآیند پیری یا آسیب‌ها و بیماری‌ها، مورد تهدید قرار می‌گیرند. حرکت(Movement) کامل و کارامد در قلب چیزی قرار دارد که از آن به عنوان سلامتی نام برده می‌شود.
فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیل‌های حرکتی برای بهبود، پیشگیری(Prevention)، درمان و نوتوانی، می‌پردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل فیزیوتراپیست، بیمار وخانواده آن‌ها و یا سایر افرادی می‌باشد که از بیمار مراقبت می‌کنند، بر یکدیگر می‌باشد، تا بتوانند پتانسیل‌های حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و در ایجاد اهداف مورد نظر همه با استفاده از دانش و مهارت‌های ممتاز فیزیوتراپیست به توافق برسند.
دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیل‌های حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی می‌باشد که در آن خدمات ارایه می‌شود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.
ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی:
فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک فیزیوتراپیست صورت می‌گیرد و شامل :بررسی، تشخیص، برنامه ریزی درمانی، مداخله و ارزیابی می‌باشد.
بررسی (Assessment): شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقص‌های بالقوه یا بالفعل، محدودیت‌های عملکردی، ناتوانایی‌ها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایش‌های خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق آنالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی می‌توان به آن پی برد.
تشخیص (Diagnosis): از معاینات و ارزیابی آنها بدست می‌آید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی می‌باشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دسته‌های گوناگونی از آسیب‌ها، محدودیت‌های حرکتی، توانایی‌ها، ناتوانایی‌ها یا سندرم‌ها باشد.
برنامه ریزی (Planning): با تعیین نیاز به مداخله آغاز می‌شود و معمولاً به ایجاد برنامه‌ای برای مداخله ختم می‌شود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری که با خانواده بیمار یا فردی که از وی مراقبت می‌کند، قابل بحث می‌باشد.
مداخلات (Intervention): انجام می‌شوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر می‌یابند و می‌تواند شامل :درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارائه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیب‌ها، محدودیت‌های حرکتی، ناتوانی‌ها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیت‌ها می‌باشد.
ارزیابی(Evaluation): مستلزم انجام دوباره معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل می‌باشد.

جایگاه درمان فیزیوتراپی در کجا قرار دارد؟

دامنه خدمات فیزیوتراپی[۶]
فیزیوتراپی یکی از بخش‌های اساسی در سیستم‌های ارائه دهنده خدمات مرتبط با سلامت می‌باشند. فیزیوتراپیست‌ها به شکلی مستقل از سایر افرادیکه خدمات مرتبط با سلامت ارائه می‌دهند و بر طبق اصول برنامه‌های بازتوانی و نوتوانی، برای احیای دوباره عملکرد و کیفیت بهتر زندگی در افرادی که بدون حرکت می‌باشند یا نقص‌های حرکتی دارند، به کار می‌پردازند. فیزیوتراپیست‌ها توسط اصول اخلاقی خودشان هدایت می‌شوند. بنابراین آنها ممکن است درگیر یکی از اهداف زیر گردند:
- بهبود و حفظ سلامتی اشخاص و کل جامعه
- جلوگیری از آسیب‌ها و محدودیت‌های عملکردی و ناتوانی‌ها در افرادی که در معرض خطر تغییر رفتارهای حرکتی به دلیل فاکتورهای مرتبط با سلامتی با پزشکی، عوامل تنش زای اجتماعی-اقتصادی و شیوه زندگی، قرار دارند.
- انجام مداخلات برای احیای دوباره تمامیت سیستم‌های اساسی بدن و مورد نیاز برای حرکت، افزایش عملکرد و بهبودی مجدد، به حداقل رساندن عدم ظرفیت مربوطه، و بهبود کیفیت زندگی در افراد و گروه‌هایی می‌باشد که در اثر آسیب‌ها، محدودیت‌های حرکتی و ناتوانی‌ها دچار مشکلات حرکتی گشته‌اند.
مکان‌هایی که فیزیوتراپیست در آنها به کار می‌پردازد:
فیزیوتراپیست ممکن است در مکان‌های گوناگونی برای رسیدن به اهدافش به کار بپردازد:
درمان و بازتوانی معمولا در جامعه و مراکز مراقبتی حاد انجام می‌شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد، اما تنها به آنها محدود نمی‌شود.
آسایشگاه‌ها
بیمارستان‌ها
مراکز نگهداری
مراکز بازتوانی و اقامتگاه‌ها
مطب/ کلینیک‌های خصوصی فیزیوتراپی
درمانگاه بیماران سرپایی
مراکز اجتماعی: مراکز مراقبتهای مرتبط با سلامتی اولیه، خانه‌های اشخاص (Individual Homes)،
مراکز آموزشی و پژوهشی
پیشگیری و بهبود سلامتی بیشتر در مکانهای زیر صورت می‌ گیرد اگر چه این مراقبت‌ها به صورت جزئی از درمان و نوتوانی در مراکز مراقبتی دیگر نیز ارائه می‌شوند.
مراکز بهداشت حرفه‌ای
مدارس
مراکز مراقبت از شهروندان سالمند
مراکز ورزشی
شرکت‌ها و محل‌های کار
مکان‌های عمومی (مانند تفرجگاه‌ها) برای بهبود سلامت

چه چیز فیزیوتراپی را متمایز می‌سازد؟
فرضهایی که بنیان دانش و کاربرد فیزیوتراپی را می‌سازند[۷]
فرضهای زیر در این تعریف قرارگرفته‌اند و بیانگر مبانی اساسی فیزیوتراپی می‌باشند.
- حرکت(Movement):
توانایی برای حرکت، یک عنصر اساسی در سلامتی و خوب زندگی کردن می‌باشد. حرکت وابسته به عملکرد هماهنگ تمامی اعضای بدن در سطوح مختلف می‌باشد.
حرکت هدفمند است و توسط فاکتورهای داخلی و خارجی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
فیزیوتراپی بر اساس نیازهای حرکتی و پتانسیل‌های فرد طرح ریزی می‌شود.
-افراد:
افراد می‌توانند در پاسخ به فاکتورهای فیزیکی، روانی، اجتماعی و محیطی تغییر یابند.
جسم، روح و روان در دیدگاه افراد نسبت به خودشان تاثیر دارد و آنها را قادر می‌سازد که آگاهی خود را از نیازهای حرکتی و اهداف خود توسعه دهند.
اصول اخلاقی مستلزم آن است که فیزیوتراپیست استقلال بیمار یا ولی قانونی وی را برای انتخاب خدمات مورد نیاز به رسمیت بشناسد.
- ارتباط دو طرفه:
هدف ارتباط دو طرفه رسیدن به تفاهم دو جانبه بین فیزیوتراپیست و بیمار/خانواده وی یا شخصی که از وی مراقبت می‌کند و بخش مهمی از فیزیوتراپی را تشکیل می‌دهد.
ارتباط دو طرفه پیش نیاز ایجاد تغییرات مثبت در آگاهی بدنی و رفتارهای حرکتی می‌باشد که ممکن است سلامتی و زندگی را بهبود بخشد.
ارتباط دو طرفه اغلب مستلزم مشارکت بین تیمهایی با سطوح مختلف آگاهی است و تعیین کننده نیازها و اهداف جهت مداخلات و شناسایی فیزیوتراپی برای مشارکت فعال بیمار/خانواده وی یا شخصی که از وی مراقبت می‌کند، را در این فرایند، ایجاد می‌کند.
- استقلال حرفه ای :
آموزشهای حرفه‌ای، فیزیوتراپیست‌ها را برای تبدیل شدن به افراد حرفه‌ای مستقل، آماده می‌سازد. حفظ استقلال حرفه ای شخص فیزیوتراپیست حتی هنگامی‌که با بیمار/خانواده وی یا شخصی که از وی مراقبت می‌کند، همکاری می‌کند تا به تشخیصی برسد که تعیین کننده مداخلات فیزیوتراپی مورد نیاز آنها می‌باشد، نیز ممکن است.
- تشخیص (Diagnosis):
تشخیص در فیزیوتراپی نتیجه یک فرایند منطقی بالینی می‌باشد که منجر به شناسایی آسیبها، محدودیتهای حرکتی و تواناییها/ ناتوانی‌های بالفعل و بالقوه می‌شود.
هدف ازتشخیص، هدایت فیزیوتراپیست‌ها در تعیین پیش آگهی و یافتن مناسب ترین استراتژی درمانی برای بیمارو اشتراک اطلاعات با آنها می‌باشد.
برای انجام فرایند تشخیص فیزیوتراپیست‌ها ممکن است نیازمند به گرفتن اطلاعات اضافی از سایر متخصصین باشد.
چنانچه فرایند تشخیص باعث آشکار شدن یافته‌هایی شود که در حوزه دانش، تجربه یا تخصص فیزیوتراپیست نباشد، وی بیماررا به متخصص مناسب دیگری ارجاع می‌دهد.[۸]

دکترای حرفه‌ای فیزیوتراپی (DPT):

در سال ۲۰۰۱ با وجود بعضی از مشخصات بارز فیزیوتراپی در آمریکا مانند:شناخته شدن به عنوان نوعی پزشک (Practitioner)، دسترسی مستقیم به بیمار(Direct access)، تخصصهای فیزیوتراپی(MPT) سیستم درمانی در آمریکا جهت مداخله فیزیوتراپیست‌ها در مراقبت‌های اولیه(Primary Health Care) تمامی فیزیوتراپیست‌ها را اجبار کرد که با گذراندن بعضی دروس حتی توسط آموزش از راه دور حروف .Dr را در اول اسم بگذارند.
در سال ۲۰۰۴ فیزیوتراپیست‌های هندی با پیگیری قانونی از طرف مراجع عالی قضایی توانستند حروف .Dr را در اول نام بگذارند.
مدارک دانشگاه‌های آمریکا در خصوص DPT در سراسر دنیا مورد قبول واقع شده‌است و بسیاری از فیزیوتراپیست‌ها از سراسر دنیا جهت آموزش به این گونه دانشگاه‌ها شتافته‌اند.
دانشگاه‌های سراسر دنیا در مفاد درس فیزیوتراپی تجدید نظر کرده و آن را بهDPT تغییر می‌دهند.دانشگاههای پاکستان، استرالیا DPT را برای سال ۲۰۰۸ عملیاتی کرده‌اند.
در حقیقت نسل جدیدی از پزشکان با عنوان دکترای حرفه‌ای در حال شکل گرفتن است که شاید به لحاض گستردگی دومین گروه بعدازPhysicians می‌باشند.شاید بتوان گفت :علم بی محابا و بی توقف به سمت تکامل می‌رود و هزینه آن را از موانع با تمام قدرت می‌گیرد.

مطالب مرتبط:

فیزیوتراپی و کاربردهای آن

اهداف درمانی فیزیوتراپی

نقش فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی