فیزیوتراپی- فیزیوتراپیست (شهرستان آمل)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

برچسب‌ها: بافت همبند, بافت پیوندی در عصب محیطی, اپی نوریوم, پری نوریوم

+ نوشته شده در شنبه بیست و نهم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 10:29 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

بافت همبند(Connective tissue)

صفحه بافت همبند که در سایت ویکی پدیا ایجاد کردم:

بافت همبند(به انگلیسی: Connective tissue) همان بافت پیوندی بوده که ازجمله وظایف آن,حفاظت و پشتیبانی از بافت های دیگر است.به طور خلاصه،سلول های بدن به چهار نوع بافت پایه به نام های پوششی[۱]،همبند،عضلانی و بافت عصبی سازماندهی می شوند[۲].فراوان ترین بافت در بدن انسان،بافت همبندی است.غضروف ها، استخوان ها و خون جزء بافت همبند محسوب می شوند.این بافت علاوه بر حفاظت و پشتیبانی از بافت های دیگر،باعث ارتباط ساختارهای بدن نیز می گردد.مشارکت در تبادل مواد غذایی و ترمیم بافتی از وظایف دیگر بافت همند است.

فهرست مندرجات [نهفتن]
۱ انواع بافت همبند
۲ اجزای بافت همبند
۲.۱ سلول های بافت همبند
۲.۲ ماتریکس(Matrix)
۲.۲.۱ رشته های بافت همبند
۲.۲.۲ ماده زمینه ای غلیظ
۳ پانویس
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع

انواع بافت همبند

بافت همبند را می توان به سه نوع بافت تقسیم کرد که عبارتنداز[۳]:

-بافت همبند سست[۴]
-بافت عناصر خونی[۵]
-بافت همبند نگهدارنده محکم[۶]

بافت همبند سست،نرم و انعطاف پذیر بوده و شامل میزان زیادی از ماده بین سلولی است.سلول های ماست سل،فیبروبلاست،چربی و اندوتلیال عروق خونی،جزو سلول های بافت همبند سست هستند.

بافت عناصر خونی،شامل سلول های خون،مغز استخوان و بافت لنفی است.

بافت همبند نگهدارنده محکم،شامل غضروف،استخوان و بافت همبند متراکم است[۷].کلاژن به میزان زیادی در بافت همبند متراکم وجود دارد که در ساختمان تاندون(جهت اتصال عضله به استخوان) و همچنین رباط(جهت اتصال استخوان به استخوان)دیده می شود.بافت همبند متراکم،در بسیاری از ارگان ها و ساختارهای بدن مانند کلیه و قلب نیز به کار می رود،مثلا با ایجاد لایه ای از این بافت،کپسولی را برای آنها ایجاد می کند.

اجزای بافت همبند

بافت همبندی از دو قسمت مهم تشکیل می گردد که عبارتنداز[۸]:

-سلول های بافت همبند
-ماتریکس خارج سلولی[۹]

تصویر ذیل:

سلول های بافت همبند

سلول های بافت همبند به صورت عمومی عبارتنداز:

-فیبروبلاست
-ماکروفاژ
-ماست سل
-پلاسماسل
-سلول چربی

ماتریکس(Matrix)

ماتریکس از رشته ها(Fibers) و یک جزء نسبتا بی شکل(ماده زمینه ای غلیظ)ساخته می شود(برخی از مولفان "ماتریکس" را فقط برای ماده غلیظ[۱۰] به کار می برند)[۱۱].

رشته های بافت همبند

بافت همبند دارای سه نوع فیبر یا رشته است:

-رشته کلاژن(Collagenic fiber)

-رشته شبکه ای یا مشبک(Reticular fiber)

-رشته ارتجاعی(Elastic fiber).

*رشته کلاژن(Collagenic fiber).این رشته که از پروتئینی به نام کلاژن ساخته می شود،در پوست،رباط ها،تاندون ها و بسیاری از ساختارهای دیگر بدن وجود دارد.کلاژن یک پروتئین سفت و غیر زنده بوده،اما در عین حال به میزان بسیار زیادی در بافت ها مشاهده می شوند.

*رشته شبکه ای یا مشبک(Reticular fiber).این رشته ها بی نهایت لاغر هستند و یک شبکه قابل انعطاف را در ارگان های مربوطه جهت تغییراتی در شکل یا حجم ایجاد می کنند.رشته های شبکه ای یا رتیکولر را می توان در طحال،کبد،رحم و لایه عضلانی روده ای یافت.

*رشته ارتجاعی(Elastic fiber).این رشته ها به علت انعطاف پذیر بودن،قابلیت کشش و برگشت به حالت اولیه را دارند.رشته های ارتجاعی در بسیاری ساختارهای بدن وجود دارند که به عنوان مثال می توان به شریان آئورت،ریه ها و پوست اشاره کرد.

رشته های کلاژن،رتیکولر و ارتجاعی یک بافت فیبروز محسوب می شوند که وظیفه نگه داشتن سلول ها را در کنار هم برعهده دارند.

ماده زمینه ای غلیظ

ماده زمینه ای از شبکه های هیدراته ای از پروتئین ها،بیشتر در ارتباط با کربوهیدرات ها(گلیکوپروتئین و پروتئوگلیکان)،فضاهای بزرگی که در آن شامل آب،نمک ها و مواد قابل انتشار است،ساخته می شود[۱۲].

پانویس
↑ Epithelial
↑ Carol Mattson Porth.Page 22
↑ Carol Mattson Porth.Page 18
↑ Loose connective tissue
↑ Hematopoietic tissue
↑ Strong supporting connective tissue
↑ Dense connective tissue
↑ Gray's Anatomy.page 58
↑ Extracellular matrix
↑ Ground substance
↑ Gray's Anatomy.Page 58
↑ Gray's Anatomy.Page 62

جستارهای وابسته
-خون
-کلاژن
-بافت همبند در دستگاه عصبی محیطی
-بافت پوششی
-بافت ماهیچه ای
-بافت عصبی
منابع
‎
Carol Mattson Porth.Pathophysiology:concepts of altered health states.Publisher:Lippincott.Third Edition.ISBN 0-397-54723-4
Williams & Warwick/ Gray's Anatomy.THIRTY-SEVENTH
EDITION.ISBN:0 443 04177 6

منبع تصویر:http://content.answcdn.com/

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

برچسب‌ها: بافت همبند, بافت پیوندی, بافت همبندی, بافت همبند چیست

+ نوشته شده در جمعه بیست و هشتم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 23:44 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

رشته عصبی(Nerve fiber)

صفحه تار یا رشته عصبی که بیشتر از مقاله اولیه در سایت ویکیپدیا بر آن افزودم:

یک رشته یا تار عصبی که فیبر عصبی نیز خوانده می شود،بیشتر در ارتباط با یک اکسون‌ طویل در دستگاه عصبی است که دارای غلاف میلین و یا فاقد آن است.در یک عصب محیطی،واژه رشته عصبی[۱] در مورد یک آکسون با سلول های شوان و غلاف اندونوریوم اش به کار می رود[۲].نکته ای که باید توجه داشت این است که فیبرهای حسی محیطی دارای دندریت های بلند و آکسون های کوتاه هستند.فیبرهای حرکتی محیطی از آکسون های بلند و دندریت های کوتاه تشکیل می شوند.در بسیاری از منابع،برای دندریت های بلند فیبرهای آوران نیز واژه آکسون به کار می رود که البته اصطلاح درستی نیست،اگرچه از نظر ساختاری،این نوع دندریت ها و آکسون فیبرهای وابران مشابه هستند.

یک رشته عصبی در دستگاه عصبی مرکزی، فاقد غلاف اندونوریوم است.رشته های عصبی در دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه عصبی محیطی یافت می شوند.در دستگاه عصبی مرکزی، غلاف میلین از طریق سلول های نوروگلیا(نوع الیگودندروسیت) ایجاد می گردد.سلول های شو ان،وظیفه ساخت غلاف میلین را در دستگاه عصبی محیطی برعهده دارند.

تصویر سیستم عصبی:

فهرست مندرجات
1انواع تار یا فیبر عصبی
۲ انواع تار عصبی در عصب محیطی
۲.۱ اجزای تار عصبی در عصب محیطی
۳ تقسیم بندی عمومی تارهای عصبی محیطی
۳.۱ رشته های حرکتی گروه A
۳.۲ رشته های حسی گروه A
۴ پانویس
۵ جستارهای وابسته
۶ منابع

انواع تار یا فیبر عصبی

انواع تار در دستگاه عصبی عبارتند از:
-برهنه: فاقد پوشش بوده و خاکستری رنگ هستند.
-با غلاف شوان وبدون میلین : خاکستری رنگ هستند.در آکسون های بدون میلین،سلول های شوان پوشش نازکی را برای آکسون رشته عصبی ایجاد می کنند[۳](در دستگاه عصبی محیطی).
-با غلاف میلین و بدون شوان : سفید رنگ می‌باشند. ماده میلین توسط سلول های نوروگلیا ساخته می‌شود.سلول های نوروگلیا،وظیفه ساخت میلین را در دستگاه عصبی مرکزی برعهده دارند.
-میلین دار و با غلاف شوان : سفید رنگ می‌باشند. ماده میلین توسط سلول های شوان ساخته می‌شود.
دراین گونه تارها, به فاصله هر یک تا دو میلی متر, تار عصبی فاقد پوشش میلینی است که به آن گره رانویه گویند.

انواع تار عصبی در عصب محیطی
هر عصب محیطی شامل سه گروه تار عصبی است:

-تارهای عصبی حسی
-تارهای عصبی حرکتی
-تارهای عصبی سمپاتیک

اجزای تار عصبی در عصب محیطی
مجموعه تارها یا فیبرهای عصبی یک عصب محیطی را ایجاد می کنند و هر تار عصبی محیطی خود از قسمت های زیر تشکیل می گردد:

-آکسون
-آکسولم که آکسون را احاطه می کند.
-غلاف میلین که ممکن است در بعضی از تارها وجود نداشته باشد.
-غلاف شوان که از سلول های شوان تشکیل شده است که به این غلاف نورولم یا نورولما نیز گفته می شود.
-لوله یا غلاف اندونوریوم

تقسیم بندی عمومی تارهای عصبی محیطی

فیبرهای عصبی محیطی،بر اساس قطر شامل سه گروه هستند:

-گروه A .قطورترین فیبرهای حاوی میلین بوده و فیبرهای بدنی(سوماتیک) آوران و وابران در این گروه قرار می گیرند.فیبرهای گروه A،خود شامل چهار دسته آلفا،بتا،گاما و دلتا است.
-گروه B .شامل رشته های حاوی میلین نوع پیش عقده ای(Preganglionic) در دستگاه عصبی خودکار هستند.
-گروه C .این گروه فاقد میلین بوده و سرعت هدایت عصبی بسیار پایینی دارند.این فیبرها بیش از نیمی از رشته های حسی بیشتر اعصاب محیطی و کلیه رشته های پس عقده ای(Postganglionic) دستگاه عصبی خودکار را تشکیل می دهند[۴].گروه C،حس های درد،درجه حرارت،لمس و خارش را انتقال می دهند و دارای فیبر حسی IV هستند.

رشته های حرکتی گروه A

این فیبرها سه نوع هستند که عبارتنداز:

-نوع A alpha .سرعت هدایت بالایی دارند.فیبرهای خارج دوک عضلانی،ازطریق نورون های آنها عصب دهی می گردند و به نام نورون حرکتی آلفا نیز خوانده می شوند.نورون های حرکتی آلفا به عضلات خارج دوکی آهسته و سریع می روند.
-نوع A beta .این گروه،فیبرهای دوک عضلانی را عصب رسانی می کنند و همچنین انشعاباتی به عضلات خارج دوکی آهسته می دهند.
-نوع A gamma .فیبرهای دوک عضلانی را عصب دهی می کنند.نورون های این رشته ها، نورون حرکتی گاما نامیده می شوند.

رشته های حسی گروه A

رشته های حسی گروه A ،شامل سه دسته ذیل هستند:

-نوع A alpha.دو نوع وجود دارد که عبارتنداز:
1-گیرنده های اولیه دوک عضلانی که دارای فیبر حسی Ia هستند.

2-اندام وتری گلژی که دارای فیبر حسی Ib هستند.

-نوع A beta.دو نوع اصلی گیرنده حسی در این دسته عبارتنداز:
1-گیرنده های ثانویه دوک عضلانی که دارای فیبر حسی II هستند.

2-گیرنده های مکانیکی پوستی که دارای فیبر حسی II هستند.گیرنده های مکانیکی یا مکانورسپتورها[۵]،گیرنده هایی هستند که به نیروهای مکانیکی همانند لمس،کشش،فشار و حس موقعیت مفصل پاسخ می دهند[۶].

-نوع A delta.دارای گیرنده های درد و سرما و بعضی از گیرنده های لمسی بوده که دارای فیبر حسی III هستند[۷].

پانویس

↑ Nerve fiber
↑ میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک.ص 39
↑ نراقى،محمد على؛ حاجى حسينى.ص 26
↑ شادان، فرخ.ص 1317
↑ Mechanoreceptors
↑ برزکار،ابراهیم.ص 86
↑ http://www.boddunan.com/education/20-medicine-a-surgery/12730-nerve-fiber-types-and-function.html

جستارهای وابسته
-آکسون
-عصب محیطی
-دسته عصبی
-دوک عضلانی
منابع

-آرتور گایتون، جان ادوارد هال. «فیزیولوژی عصبی». فیزیولوژی پزشکی گایتون. ترجمهٔ احمدرضا نیاورانی. سماط، ۱۳۸۶، ۹۶۴-۵۷۸۹-۹۸-۲. ‏
-تونی اسمیت، سو دیویدسن. مغز و سیستم عصبی. ترجمهٔ عباس تیرگانی، بیژن معصوم. نشر سنبله، ۱۳۸۴، ISBN 964-392-071-2. ‏
-پ. لاژه. بیولوژی و فیزیولوژی عصبی. ترجمهٔ علی حائری روحانی. انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۵.
-نراقى،محمد على؛ حاجى حسينى، داود.ترجمه: نوروآناتومى W.C. Wongck.انتشارات جعفرى.
-میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.چاپ اول.بهار 1385.شابک:8-7688-06-964
-شادان، فرخ.ترجمه: فيزيولوژى پزشكى پرفسور آرتورگايتون. جلد دوم، انتشارات شركت سهامى چهر.
‎
Williams & Warwick/ Gray's Anatomy

http://www.boddunan.com/education/20-medicine-a-surgery/12730-nerve-fiber-types-and-function.html/

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

برچسب‌ها: عصب محیطی, فیبر عصبی, تار عصبی, انواع فیبر عصبی

+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و ششم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 14:13 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

دکترای حرفه ای فیزیوتراپی(DPT)

آشنایی با دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

از آنجایی که انسان طی قرن ها از روش های فیزیکی برای درمان امراض استفاده می کرد ، به مرور مراکزی جهت تعلیم آکادمیک این روش های درمانی در قالب رشته فیزیوتراپی تاسیس گردید و این تکنیک های درمانی تجربی به صورت علمی درآمد .

جنگ جهانی اول ، شیوع فلج اطفال وجنگ جهانی دوم عواملی بودند که اهمیت و نیاز جامعه را به این رشته نوین بیش از پیش آشکار ساختند و بر سرعت روند رو به رشد فیزیوتراپی افزودند .

گذشت زمان و توسعه دیدگاه تکامل گرای انسان ، نیازها و انتظارات جدیدی را مطرح می سازد و در نیل به این نیازها ، سازوکارهایی جدید ابداع می گردد . در حقیقت هر تغییر و تجدید نظری ، در پاسخ به این نیازها و انتظارات شکل گرفته و ایضاً خواهد گرفت . دگرگونی های رشتۀ فیزیوتراپی نیز بر همین مبنا قابل تفسیراست یکی از مهمترین و نیز ضروری ترین تغییرات این رشته در طول تاریخ ، تجدید نظر و تغییر در مقطع ورودی فیزیوتراپی از کارشناسی به دکترای بالینی (حرفه ای ) می باشد .

DPT مخفف Doctor of physical therapy می باشد و عبارتست از مقطع دکترای حرفه ای (دکترای بالینی ) فیزیوتراپی که به صورت پیوسته ارائه می شود و طول دوره آن حدود 6 سال می باشد . این مقطع تحصیلی که در سطح ورودی دانشگاه (entry – level) می باشد ، یک مدرک بالاتر از لیسانس (post baccaluareat)است که در جهت تربیت فیزیوتراپیست هایی که بتوانند به صورت بالینی ارائه خدمات فیزیوتراپی نمایند ، تدوین شده است .

اولین دانشگاه در دنیا که افتخار ارائه دکترای حرفه ای فیزیوتراپی را در سطح ورودی دارد ، دانشگاه کرایتون آمریکا می باشد که اولین گروه دانشجویان دکترای حرفه ای فیزیوتراپی در سال 1996 میلادی از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند . پس از آن ، دانشگاه های دیگر ، از جمله دانشگاه های بلمونت و مینه سوتای آمریکا از این تجربه موفق دانشگاه کراتیون استفاده نموده و اقدام به تاسیس مقطع دکترای حرفه ای در رشتۀ فیزیوتراپی نمودند .

سرانجام در سال 2001 ، با وجود بعضی مشخصات بارز فیزیوتراپی در آمریکا ، مانند شناخته شدن به عنوان نوعی پزشک (practitioner) ، دسترسی مستقیم به بیمار(Direct Access ) ، تخصص های فیزیوتراپی (MPT ) ، سیستم درمانی در آمریکا جهت ملاحظه فیزیوتراپیست ها در مراقبت های اولیه (Primary health care ) تمامی فیزیوتراپیست ها را اجبار کرد که با گذراندن بعضی دروس ، حتی توسط آموزش از راه دور واژه دکتر (DR) را در اول اسم خود بگذراند . در همین راستا ، انجمن فیزیوتراپی آمریکا (APTA ) نیز اعلام نمود که انتظار دارد در خلال 10 سال آینده ، اکثر دانشکده های فیزیوتراپی سطح ورودی دکترای حرفه ای فیزیوتراپی (DPT) را ارائه نمایند .

این جریان فراگیر ، پس از آن که اکثر دانشگاه های معتبر آمریکا را با خود همراه کرد ، به خارج از مرزهای این کشور نیز گسترش یافت .

در سال 2004 فیزیوتراپیست های هندی ، با پیگیری قانونی از طرف مراجع عالی قضایی توانستند کلمه دکتر (DR) را در اول اسم خود بگذارند . به دنبال آن ، دانشگاه های دیگر در سراسر دنیا در مفاد دروس فیزیوتراپی تجدید نظر کرده و آن را به DPT ارتقا خواهند داد . به عنوان نمونه ، دانشگاههای استرالیا و حتی پاکستان ، DPT را برای سال 2008 عملیاتی کرده اند .

در یک دوره آموزشی DPT عناوینی چون تشخیص افتراقی ، فارماکولوژی ، رادیولوژی و موارد مشابه که در دوره های دیگر فیزیوتراپی یا ارائه نمی گردند و یا در صورت ارائه ، فاقد اهمیت لازم می باشند ، مطرح است .

TDPT مخفف Transitional Doctor of Physical therapy می باشد و عبارتست از دکترای حرفه ای انتقالی از دوره های لیسانس و فوق لیسانس فیزیوتراپی که دوره آن معمولاً بسته به شرایط مراکز آموزش دهنده بین 18 تا 36 ماه می باشد . ولی به طور معمول در اکثر جاها 2 سال می باشد .

دوره های آموزشی حرفه ای DPT این امکان و توانایی را به فرد می دهند که تجربیات آموزشی کلینیکی را وسعت بخشد ، عمق و گسترۀ علمی را افزایش داده و فرد را به نحو مؤثرتر و مطلوب تری در فعالیت های کلینیکی و آکادمیک وارد می نماید تا پاسخ گوی انتظارات و نیازهای جامعۀ بیماران باشد .

باتوجه به آنچه در فوق ذکر گردید ، می توان نتیجه گرفت که در حقیقت نسل جدیدی از پزشکان با عنوان دکترای حرفه ای فيزیوتراپی در حال شکل گرفتن می باشند که شاید به لحاظ گستردگی دومین گروه بعد ازپزشکی( Physician) می باشند ، شاید بتوان گفت : علم بی محابا و بی توقف به سمت تکامل می رود و هزینه آن را از موانع با تمام قدرت می گیرد .

اما در حالی که سیر شتاب دار تحولات و تغییرات ، رشته فیزیوتراپی را در گسترۀ جهانی با افق های تازه ای روبرو ساخته ، در کشورمان ، ایران ، موانع و مشکلات فراوان سعی در جلوگیری از ایجاد چنین تحولی را دارند .

اگرچه این مقاومت های نابجا و گاهاً ناشی از تعصب محکوم به شکست است ، اما منجر به کند شدن این جریان در مقطع زمانی کوتاه خواهد شد که همین وقفه نیز به هیچ وجه به صلاح جامعه پزشکی کشور و نیز بیماران نخواهد بود و به عقب ماندگی های علمی کشور خواهد افزود . در حال حاضر در ایران رشته فیزیوتراپی در 3 مقطع کارشناسی ( به عنوان سطح ورودی ) ، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در 11 دانشگاه تدریس می شود و امید است که بزودی دانشگاه های ما نیز با تاسیس مقطع دکترای حرفه ای فیزیوتراپی (DPT ) به عنوان سطح ورودی ، بر افتخارات علمی کشور بیافزایند . البته طبیعی است که چون این رشته در ایران از سابقۀ چندان زیادی برخوردار نیست ، به همین دلیل تا حدودی کمیت و کیفیت آن مهجور مانده است که خوشبختانه در طی سال های اخیر ، مسولان محترم کشوری نسبت به اهمیت و لزوم آن توجه بیشتری نموده اند . تصویب مجوز تاسیس کلینیک فیزیوتراپی برای فارغ التحصیلان این رشته و عضویت در سازمان نظام پزشکی در تاریخ 1/5/78 ، اعلام ضریب تعرفه داخلی خدمات فیزیوتراپی توسط وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در سال 1380 از جمله این اعتبارات است و بوقوع پیوستن تمام این اتفاقات خوب ، اگرچه کمی دیر، اما مطلع و نوید بخش دوران رشد و توسعه علم فیزیوتراپی در ایران است که مطمئناً منافع ملی را نیز در مجامع بین المللی علمی به همراه داشته و نیز خواهد داشت .

منبع:عماد یزدانی

مطالب مرتبط

فیزیوتراپی و کاربردهای آن

لیست وبلاگ های رسمی من

ویدیوها در آپارات

ویدیوهای آموزشی

برچسب‌ها: دکترای حرفه ای فیزیوتراپی, دکترای فیزیوتراپی, DPT, دکترای حرفه ای فیزیوتراپی در ایران

+ نوشته شده در جمعه بیست و یکم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 22:58 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

دژنرسانس والرین(Wallerian degeneration )

صفحه دژنرسانس والرین که در سایت ویکیپدیا ایجاد کردم:

فساد والرین(دژنرسانس والرین)(به انگلیسی: Wallerian degeneration ) به معنای مجموعه فرآیندها و واکنش ها در قسمت تحتانی(دیستال)یک آکسون به هنگام آسیب است،به طوریکه آکسون آن ناحیه(جزء پایین) به تدریج ازبین می رود.اولین بار دانشمندی بنام والر(Waller) به تفسیر چنین فرآیندی از آکسون صدمه دیده از قسمت انتهایی آن پرداخت،به همین دلیل مراحل تغییرات آکسونی به دنبال ضایعه آن بنام او معروف است.

یک تصویر جهت درک پدیده دژنرسانس والرین و نحوه ترمیم یک رشته عصبی در عصب محیطی(روی متن کلیک کنید)

این فرآیند(Process) هم در دستگاه عصبی مرکزی(CNS) و هم در دستگاه عصبی محیطی(PNS) اتفاق می افتد،اما در ارتباط با پروسه ترمیم پس از آن،نسبتا تفاوت هایی با یکدیگر دارند[۱].در پدیده دژنرسانس والرین،در نهایت آکسون بخش زیر آسیب و غلاف میلین آن(درصورت میلین دار بودن رشته عصبی) ازبین می رود.در آکسونوتمزیس[۲] و همچنین نوروتمزیس[۳]،دژنرسانس والرین اتفاق می افتد.

فهرست مندرجات

۱ فساد در دستگاه عصبی محیطی(PNS)
۲ فساد در دستگاه عصبی مرکزی(CNS)
۳ ترمیم در دستگاه عصبی
۴ پانویس
۵ جستارهای وابسته
۶ منابع

فساد در دستگاه عصبی محیطی(PNS)

بریدگی،له شدگی و کشش بیش ازحد یک عصب محیطی ازجمله عواملی هستند که باعث آسیب رشته های عصبی می گردند.به دنبال آسیب عصب محیطی،فساد والرین به صورت ذیل رخ می دهد:

-حضور ماکروفاژها در محل ضایعه
-تکثیر لیزوزم ها در سلول شوان(جهت ترشح آنزیم)
-تجزیه آکسون(تا روز ششم)
-تکثیر سلول های شوان در داخل غلاف های اندونوریوم(Endoneurium)
-ترک ناحیه توسط ماکروفاژها(حدود دو هفته طول می کشد)
-قطعه قطعه شدن میلین آکسون ها و فاگوسیته شدن آن توسط سلول های شوان که شش هفته طول می کشد.
دژنریشن والرین در قسمت پایینی آکسونی که ضایعه دیده است،اتفاق می افتد.با این حال،در بریدگی های تمیز،تنه فوقانی(پروگزیمال) عصب چندان دچار فساد نمی شود،اما در ضایعات له شدگی که شایع تر هستند،تنه فوقانی ممکن است به میزان یک سانتی متر یا بیشتر دچار فساد گردد[۴].

فساد در دستگاه عصبی مرکزی(CNS)

اگرچه فساد والرین در قسمت دیستال آکسونی دستگاه عصبی مرکزی همانند دستگاه عصبی محیطی صورت می گیرد،ولی مدت زمان فساد در CNS طولانی بوده و بیانگر روندی بسیار آهسته است.سلول های نوروگلیا(نوع آستروسیت)باعث برداشت گره های انتهایی[۵] آکسون می گردند.در مقایسه با دستگاه عصبی محیطی،سلول های نوروگلیای دیگر(نوع میکروگلیا)[۶] نقش بسیار حیاتی در پدیده دژنرسانس والرین دستگاه عصبی مرکزی دارند[۷].در موارد آسیب CNS،بسیاری از فاگوسیت ها با ترک گردش خون،جهت خوردن قطرات بسیار کوچک میلین و بقایای آکسونی با میکروگلیاها سهیم می شوند[۸].

اجزای تجزیه شده آکسون و میلین به هنگام فساد والرین در دستگاه عصبی مرکزی،ممکن است تا شش ماه نیز وجود داشته باشند،درحالیکه مدت زمان پاک سازی در دستگاه عصبی محیطی بسیار کمتر است.

ترمیم در دستگاه عصبی (Neuroregeneration)

به دنبال ضایعه آکسون ها در نورون های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی،قسمت فوقانی(پروگزیمال)آکسون آسیب دیده برخلاف بخش پایینی که فساد می یابد،توانایی ایجاد یک جوانه جهت رشد به سمت پایین ضایعه را دارد.در دستگاه عصبی محیطی،سلول های شوان باعث هدایت جوانه ها در داخل غلاف اندونوریوم رشته عصبی می گردند که علت آن پاکسازی در غلاف رشته عصبی از بقایای آکسونی و غلاف میلین قبلی است.به تدریج سلول های شوان،شروع به ساختن میلین در آکسون جدید می نمایند.سرعت ترمیم در اعصاب محیطی،در نواحی مختلف عصب مربوطه متفاوت است.تنه یک عصب محیطی،سریع تر از شاخه ها ترمیم می یابد.سرعت ترمیم در شاخه های کوچکتر یک عصب محیطی،بین 1 الی 2 میلی متر در روز است.

در دستگاه عصبی مرکزی(CNS) به دنبال قطع آکسون ها،پیدایش جوانه ها صورت می گیرد،ولی راهنما و هدایتی مناسب برای جوانه ها وجود ندارد،زیرا الیگودندروسیت ها نمی توانند راهی را که جوانه قادر به رشد در آن باشد ایجاد کنند[۹].بهبود عملکردی در دستگاه عصبی مرکزی به هنگام ضایعات وارده،بیشتر به انعطاف پذیری عصبی[۱۰] وابسته است تا ترمیم آن.

پانویس

↑ http://missinglink.ucsf.edu/lm/ids_104_cns_injury/Response%20_to_Injury/WallerianDegeneration.htm
↑ Axonotmesis
↑ Neurotmesis
↑ میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک.ص 42
↑ Terminal knob
↑ Microglia
↑ http://en.wikipedia.org/wiki/Wallerian_degeneration
↑ میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک.ص 23
↑ آمرى نيا، رضا؛ بهروزى راد، نازيلا.ص 29
↑ Neuroplasticity
‎‎
جستارهای وابسته

-عصب محیطی
-رشته عصبی
-اندونوریوم

منابع
-میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
-عشایری،محمد.جراحی های ترمیمی میکروسکوپی عروق و اعصاب محیطی.انتشارات دانشگاه علوم پزشکی ایران.چاپ سهند.شابک: 012-72
-آمرى نيا، رضا؛ بهروزى راد، نازيلا. ترجمه: ساختمان و عمل مغز و اعصاب پرفسور ويليام ويليس. مؤسسه انتشارات تلاش.

http://en.wikipedia.org/
http://missinglink.ucsf.edu

منبع تصویر:http://www.neuroanatomie.at/

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (cns & pns)

مروری بر آناتومی سیستم عصبی، عضلانی و اسکلتی ازطریق تصاویر

مقالات ورزش و تغذیه (شامل موضوعات تحرک و فعالیت بدنی،تغذیه صحیح،چاقی،اضافه وزن،کنترل وزن و غیروه)

مقالات قلب و عروق (شامل مفاهیم، اختلالات و مقاله های آموزشی)

طبقه بندی مطالب بر اساس ناحیه بدن

مقالات ستون فقرات

مقالات شانه

مقالات آرنج

مقالات مچ و انگشتان دست

مقالات لگن، مفصل هیپ و ناحیه ران

مقالات زانو

مقالات مچ پا و پا

مقالات سیستم عصبی (cns & pns)

برچسب‌ها: فساد والرین, سیستم عصبی, عصب محیطی, فیبر عصبی

+ نوشته شده در جمعه بیست و یکم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 22:33 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

عصب محیطی(Peripheral Nerve)

صفحه عصب محیطی که در سایت ویکیپدیا ایجاد نمودم:

یک عصب محیطی،بخشی از دستگاه عصبی محیطی است که خود از مجموعه رشته‌های عصبی(فیبرهای عصبی)[۱] تشکیل می‌گردد.فیبرهای عصبی در داخل یک عصب محیطی،به دسته‌هایی تقسیم می‌شوند که هر کدام یک فاسیکول[۲] (دسته عصبی) نامیده می‌شوند[۳].اعصاب محیطی حاوی رشته‌های عصبی مختلف جهت عضلات،پوست،عروق،مفاصل،استخوان‌ها و غدد هستند.

دستگاه عصبی محیطی شامل ۳۱ جفت عصب نخاعی،دوازده جفت عصب مغزی(به غیر از بویایی و بینایی) و دستگاه عصبی خودکار است.

تصویر عصب محیطی:

فهرست مندرجات

۱ نحوه تشکیل اعصاب محیطی
۲ اجزای نورونی اعصاب محیطی
۳ اجزای یک رشته یا فیبر عصبی محیطی
۴ غلاف‌های اعصاب محیطی
۴.۱ اپی نوریوم
۴.۲ پری نوریوم
۴.۳ آندونوریوم
۵ آسیب عصب محیطی
۶ انواع یا شدت ضایعه عصب محیطی
۶.۱ نوروپراکسی
۶.۲ آکسونوتمزیس
۶.۳ نوروتمزیس
۷ پانویس
۸ جستارهای وابسته
۹ منابع

نحوه تشکیل اعصاب محیطی

ریشه‌های اعصاب خارج شده از نخاع،با هم شبکه‌های عصبی را تشکیل می‌دهند و از این شبکه ها(مثلا شبکه بازویی، کمری،خاجی یا ساکرال)تنه‌های اعصاب محیطی اعضاء و اندام‌ها به وجود می‌آیند[۴].

اجزای نورونی اعصاب محیطی

این اجزاء عبارتنداز:
-رشته‌های حرکتی
-رشته‌های حسی
-رشته های خودکار(مثلا رشته‌های سمپاتیک اعصاب محیطی اندام فوقانی یا اندام تحتانی)

اجزای یک رشته یا فیبر عصبی محیطی

یک رشته عصبی[۵] از قسمت‌های ذیل تشکیل می‌گردد:

-آکسون
-غلاف میلین.میلین یک آکسون رشته عصبی محیطی از طریق سلول‌های شوان ساخته می‌شود.در مواردی که یک آکسون باید میلین دار شود،زنجیره‌ای از سلول‌های منفرد شوان در امتداد آن قرار می‌گیرند[۶].این غلاف در ارتباط با دستگاه عصبی مرکزی،به وسیله الیگودندروسیت‌ها ایجاد می‌گردد.
-غلاف شوان.غلاف شوان از سلول‌هایی بنام شوان تشکیل می‌گردد.در آکسون بدون میلین،سلول‌های شوان پوشش نازکی برای آکسون ایجاد می‌کنند و در آکسون میلین دار آن را می‌سازند.میلین عامل مهمی جهت انتقال جریان عصبی به صورت الکتروتونیک است که منجربه هدایت جهشی[۷] جریان عصبی در مسیر فیبر عصبی می‌گردد.در حقیقت در نواحی حاوی میلین یک آکسون دپلاریزه شدن صورت نمی‌گیرد بلکه انتشار یونی در گره‌های رانویه[۸] انجام می‌شود.آسیب میلین به هر علتی،باعث اختلال در انتقال جریان عصبی می‌گردد.

تصویر یک فیبر یا رشته عصبی:

غلاف‌های اعصاب محیطی

غلاف‌های یک عصب محیطی از خارج به داخل عبارتنداز:

-غلاف اپی نوریوم[۹].
-غلاف پری نوریوم[۱۰].
-غلاف آندونوریوم[۱۱].
حفاظت از فیبرها یا رشته‌های عصبی،از وظایف مهم غلاف‌های یک عصب محیطی است.اهمیت این غلاف‌ها نیز متفاوت بوده،به طوریکه نقش‌های زیادی را به پری نوریوم نسبت می‌دهند.

اپی نوریوم

اپی نوریوم خارجی ترین لایه یک عصب محیطی بوده که از جنس بافت همبند سست عروقی است.این غلاف در داخل عصب محیطی از میان فاسیکول ها(دسته‌های عصبی)نیز عبور می‌کند.

پری نوریوم

دومین غلاف از خارج به داخل یک عصب محیطی بوده که فاسیکول ها(دسته جات عصبی) را احاطه می کند.پری نوریوم نقش زیادی در ترمیم اعصاب محیطی دارد.هر فاسیکول عصبی(دسته عصبی)،خود حاوی رشته‌های عصبی حسی و حرکتی است.فاسیکول های اعصاب محیطی اندام فوقانی و اندام تحتانی،حاوی رشته های عصبی سمپاتیک نیز هستند.تعداد و اندازه این دسته ها(فاسیکول ها)در هر عصب محیطی و همچنین در نقاط مختلف آن با هم متفاوت است[۱۲].

در جراحی های ترمیمی میکروسکوپی اعصاب محیطی،توجه خاصی به این قسمت از غلاف عصب محیطی می گردد.آسیب غلاف پری نوریوم،یک عامل مهم ایجاد اختلال در جریان عصبی رشته های داخل هر فاسیکول است.

آندونوریوم

داخلی ترین غلاف یک عصب محیطی،آندونوریوم نام دارد که در داخل هر فاسیکول،رشته‌های عصبی را از یکدیگر مجزا می‌کند.آندونوریوم غلافی است که هر رشته عصبی(فیبر عصبی) را احاطه می‌کند.

آسیب عصب محیطی

عوامل مختلفی می توانند منجربه ضایعه یک عصب محیطی گردند،که برخی از این عوامل عبارتنداز:

-بریدگی
-له شدگی
-ضربه مستقیم
-کشش عصب محیطی
-گیر افتادن(به دام افتادن)عصب در نواحی خاص
-فتق دیسک بین مهره ای
-گاهی به هنگام شکستگی استخوان ها و دررفتگی مفاصل
-بیماری ها(مثلا سندرم گیلن باره،سندرم پس از فلج اطفال،دیابت و...)
-تومورها
-مواد سمی
-گاهی به علت عوارض دارویی

انواع یا شدت ضایعه عصب محیطی

آسیب یک عصب محیطی ممکن است به طور مجزا،تارهای عصبی حسی،حرکتی و سمپاتیکی را درگیر کند و یا شامل ترکیبی از از آنها باشد.صدمه به رشته های حسی،منجربه اختلال حس نواحی خاص مربوط به آن عصب می گردد و ضایعه رشته های حرکتی،اختلال عملکرد عضله یا عضلات مرتبط با آنها را به همراه خواهد داشت.آسیب رشته های سمپاتیک،باعث اختلال فعالیت عروق و غدد عرق در اندام های فوقانی و تحتانی آن ناحیه می گردند.عدم ترشح عرق و پوسته پوسته پوست،از علایم آسیب رشته های سمپاتیک عصب محیطی است.قطع کامل عصب محیطی، باعث ایجاد مشکلات حسی-حرکتی و سمپاتیکی خواهد شد.

شدت ضایعه یک عصب محیطی از نظرسدن[۱۳] به سه گروه تقسم می شود که شامل موارد زیر است:

-نوروپراکسی[۱۴]
-آکسونوتمزیس[۱۵]
-نوروتمزیس[۱۶]

انواع ضایعه یک عصب محیطی:

نوروپراکسی

هرگاه فشار وارده به عصب محیطی منجربه اختلال موقتی در هدایت جریان عصبی گردد،نوروپراکسی اطلاق می شود.در این حالت به دلیل خفیف بودن آسیب،برگشت رشته های عصبی عصب محیطی،خود به خود و به طور کامل خواهد بود.مدت زمان برگشت با توجه به میزان فشار وارده به عصب محیطی،متغیر بوده و در حدود چندین ساعت الی چند ماه خواهد بود.مدت زمان برگشت خود به خودی و کامل فیبرهای عصبی،به طور متوسط طی 6 الی 8 هفته صورت می گیرد.

آکسونوتمزیس

اگر آکسون ها و پوشش میلین آنها دچار ضایعه گردند،ولی بافت های پیوندی(غلاف ها) و سلول های شوان سالم باقی بمانند،آسیب عصب محیطی از نوع آکسونوتمزیس است.چون پیوستگی آکسونی ازبین می رود،دژنرسانس والرین (Wallerian degeneration) اتفاق می افتد[۱۷].اولین بار والر(Waller) پدیده آسیب آکسونی را تفسیر کرده بود و به همین جهت بنام دژنرسانس والرین معروف است.به هنگام آسیب آکسونی،قسمت انتهایی(دیستال) آکسون به مرور ازبین می رود و اگر آکسون حاوی میلین نیز باشد،تخریب آن را هم به همراه دارد،اما سلول های شوان باقی مانده و تکثیر می گردند.به تدریج ماکروفاژها محل را ترک می کنند و غلاف آندونوریوم،بسیاری از سلول های شوان را در خود جای می دهد.

قسمت فوقانی(پروگزیمال) آکسون آسیب دیده با ایجاد جوانه ای به رشد خود در مسیر غلاف ادامه می دهد.سرعت رشد آکسون در تنه اعصاب محیطی،سریع تر از شاخه های کوچکتر همان عصب محیطی به هنگام آسیب است.در انسان،ترمیم با سرعت 5 میلی متر در روز در تنه های عصبی بزرگتر و با سرعت 2 میلی متر در روز در شاخه های ظریفتر ادامه می یابد[۱۸].در آکسونوتمزیس،بهبودی عصبی خود به خودی بوده و معمولا نیازی به عمل جراحی ندارد.

نوروتمزیس

در این حالت،تنه عصب محیطی به طور کامل قطع شده و علاوه بر آکسون،غلاف های عصبی نیز پاره می شوند.بریدگی ها،نیروهای کششی و ضربات شدید می توانند باعث پارگی یک عصب محیطی گردند.بنابراین،فقدان عملکرد حسی،حرکتی و اتونوم(خودکار) وجود دارد.در نوروتمزیس،به علت عدم بهبودی خود به خودی عصب محیطی،به عمل جراحی نیاز است.

پانویس

↑ Nerve fibers
↑ Fascicle
↑ نراقی،محمد علی؛ حاجی حسینی.ص ۲۱
↑ عشایری،محمد.ص ۱۱۸
↑ Nerve fiber
↑ میناگر،علیرضا و وثوق آزاد.ص ۲۷
↑ Saltatory conduction
↑ Node of ranviers
↑ Perineurium
↑ Epineurium
↑ Endoneurium
↑ عشایری،محمد.ص 118
↑ Seddon
↑ Neuropraxia
↑ Axonotmesis
↑ Neurotmesis
↑ http://www.medstudents.com.br/neuroc/neuroc4.htm
↑ میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک.ص 42
‎‎
جستارهای وابسته

-رشته عصبی
-دستگاه عصبی محیطی
-عصب نخاعی
-اعصاب مغزی

منابع
-نراقی،محمد علی؛ حاجی حسینی، داود.ترجمه: نوروآناتومی W.C. Wongck.انتشارات جعفری.
-میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
-عشایری،محمد.جراحی‌های ترمیمی میکروسکوپی عروق و اعصاب محیطی.انتشارات دانشگاه علوم پزشکی ایران.چاپ سهند.شابک: ۰۱۲-۷۲
-آمرى نيا، رضا؛ بهروزى راد، نازيلا. ترجمه: ساختمان و عمل مغز و اعصاب پرفسور ويليام ويليس. مؤسسه انتشارات تلاش.
‎-Carol Mattson Porth.Pathophysiology:concepts of altered health states.Publisher:Lippincott.Third Edition.ISBN 0-397-54723-4
Williams & Warwick/ Gray's Anatomy-
http://www.medstudents.com.br/neuroc/neuroc4.htm

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

برخی از موارد کاربردی درباره پرده های مغز و فضای های آنها:

برچسب‌ها: عصب محیطی, فیبر عصبی, بافت همبند عصب محیطی, آسیب عصب محیطی

+ نوشته شده در سه شنبه هجدهم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 13:46 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

لایه های مننژ

لایه های مننژ چیست

سخت شامه

عنکبوتیه

نرم شامه

دستگاه عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع است توسط سه لایه از بافت پیوندی بنام مننژ پوشیده شده که در محافظت و نگهداری از آنها نقش دارد.

لایه های مننژ (شامه) از خارج به داخل عبارتنداز:

*سخت شامه (Dura mater)

*عنکبوتیه (Arachnoid mater)

*نرم شامه (Pia mater)

تصویر زیر:

سخت شامه متراکم، عنکبوتیه (آراکنوئید) ظریف و نرم شامه نازک است. سخت شامه در نخاع به صورت یک غلاف لیفی، نخاع و ریشه های اعصاب نخاعی را در مجرای نخاعی (کانال نخاعی) احاطه می کند. عنکبوتیه در مغز، از روی شیارها عبور می کند ولی وارد آنها نمی شود. سخت شامه با اپی نوریوم (خارجی ترین لایه بافت همبند در اعصاب محیطی) و آراکنوئید با پری نوریوم (لایه ای که دسته ها یا فاسیکل های اعصاب محیطی را از هم جدا می کند) اعصاب نخاعی یکی می شوند. نرم شامه به طور مستقیم، مغز و نخاع را پوشانده و سطح عمقی آن به مغز و نخاع می چسبد.

اصطلاحات کاربردی

*فضای مربوط به بیرون از سخت شامه شامل دو فضا است که گاهی یکسان به عنوان خارج سخت شامه ای (برون سخت شامه ای) نیز به کار می رود:

- فضای اپی دورال (Epidural space): این فضا مربوط به سخت شامه نخاعی است. فضایی است که بین سخت شامه نخاعی و جدار استخوانی و لیفی مجرای نخاعی ایجاد می گردد. این فضا شامل ریشه های اعصاب نخاعی، بافت چربی و شبکه های وریدی است. "بی حسی اپیدورال" مربوط به این فضا است که عبارت است از تزریق ماده بی حس کننده موضعی در فضای اپیدورال جهت بلوک های عصبی گسترده.

- فضای اکسترادورال یا خارج سخت شامه ای (Extradural space): این فضا مربوط به سخت شامه جمجمه ای است.

*فضای زیر سخت شامه ای یا ساب دورال (Subdural space): به فضای بین سخت شامه و عنکبوتیه گفته می شود.

*فضای زیر عنکبوتیه یا ساب آراکنوئید (Subarachnoid space): به فضای بین عنکبوتیه و نرم شامه گفته می شود که حاوی مایع مغزی-نخاعی (CSF) است. این فضا (فضای زیر عنکبوتیه) در نواحی خاصی از مغز یا نخاع، وسیع تر می شود که به این مناطق سیسترن (Cistern) یا مخزنگفته می شود. در نواحی سیسترن، عنکبوتیه و نرم شامه به میزان زیادی از هم فاصله می گیرند. شریان های مغزی قبل از ورود به نرم شامه و مغز، از فضای زیر عنکبوتیه عبور می کنند.

*سیسترن کمری (Lumbar cistern): کیسه ای مننژیال درارتباط با قسمتی از فضای زیر عنکبوتیه (فضای ساب آراکنوئید) نخاعی بوده که از زیر اولین یا دومین مهره کمری (انتهایی ترین قسمت نخاع) شروع شده و به دومین مهره ساکروم ختم می گردد. دم اسب که حاوی ریشه های اعصاب کمری و خاجی در زیر طناب نخاعی است در سیسترن کمری که حاوی مایع مغزی نخاعی می باشد، جای می گیرد.

*پونکسیون کمری (Lumbar puncture): در ارتباط با سیسترن کمری بوده که عبارت است از گرفتن نمونه ای از مایع مغزی-نخاعی ازطریق سوزن ویژه در فضای بین مهره ای L3-L4 یا L4-L5 .

*تکال ساک یا دورال ساک (Thecal sac or Dural sac): کیسه تکال(کیسه دورال) غلافی بلند یا غشایی محافظتی بوده که شامل سخت شامه و عنکبوتیه است. این غلاف در ستون فقرات، نخاع و دم اسب را در خود جای می دهد. در گزارش های ام آر آی، به هنگام فشار یا دست اندازی به کیسه تکال (کیسه دورال) که می تواند به طناب نخاعی یا ریشه های عصبی نیز انتقال یابد (مثلا به هنگام فتق دیسک یا هر ضایعه فراگیر)، به عنوان نتیجه یا خلاصه مطرح می گردد.

تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

منابع:

■كوثريان،سيد حسين.نوروآناتومى (كالبدشناسى سلسله اعصاب مركزى). مؤسسه انتشارات باورداران.
■نراقى،محمد على؛حاجى حسينى، داود.ترجمه: نوروآناتومى W.C. Wongck.انتشارات جعفرى.
■میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
emedicine.medscape

منبع تصویر:

http://www.thewellingtonneurosurgeryunit.com

استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ یا لینک آن مجاز است.

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

برچسب‌ها: دورا متر, آراکنوئید متر, سخت شامه چیست, عنکبوتیه چیست

+ نوشته شده در دوشنبه هفدهم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 22:59 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

دسته عصبی(Nerve fascicle)

صفحه دسته عصبی(فاسیکول عصبی) که در سایت ویکیپدیا ایجاد کردم:

دسته عصبی(فاسیکول عصبی) (به انگلیسی: Nerve fascicle) واحدی است که توسط غلافی از بافت همبند بنام پری نوریوم[۱] احاطه شده و حاوی تارهای عصبی(فیبرها یا رشته های عصبی) مشخصی است.یک عصب محیطی بزرگ دارای چند فاسیکول است،درحالیکه یک عصب کوچکتر ممکن است از یک یا دو فاسیکول تشکیل گردد.امروزه آگاهی از ساختمان فاسیکول ها(فونیکول ها) در نواحی مختلف یک عصب محیطی،نقش بسیار مهمی در جراحی های اعصاب محیطی دارد.

تصویر یک عصب محیطی همراه با غلاف ها و فاسیکول ها:

فهرست مندرجات

1 تعداد دستجات عصبی
۲ نوع تارهای عصبی یک فاسیکول
۳ پانویس
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع

تعداد دستجات عصبی

تعداد دستجات(فاسیکول ها) عصبی در اعصاب محیطی با یکدیگر و در نواحی مختلف یک عصب محیطی،فرق داشته و همچنین اندازه آنها نیز متفاوت است.یک عصب محیطی در قسمتی از مسیرش،ممکن است حاوی دو دسته بزرگ و چند دسته کوچک باشد.عصب میانی[۲](مدین) در منطقه ساعد،دارای پنج گروه فاسیکولی است و عصب اولنار[۳] در قسمت مچ دست،ممکن است دارای چهار گروه فاسیکولی باشد.عصب سورال[۴] ناحیه ساق پا،که در بسیاری از پیوندهای اعصاب محیطی استفاده می شود،دو الی سه فاسیکول دارد.

نوع تارهای عصبی یک فاسیکول

سه نوع تارهای عصبی در فاسیکول یک عصب محیطی(مثلا مدین یا رادیال) وجود دارد که عبارتنداز:

-تارهای عصبی حسی
-تارهای عصبی حرکتی
-تارهای عصبی سمپاتیک
در نواحی محیطی،دسته تارهای حرکتی معمولا با هم یک گروه فاسیکولی تشکیل می دهند[۵].

پانویس

↑ Perineurium
↑ Median nerve
↑ Ulnar nerve
↑ Sural nerve
↑ عشایری،محمد.ص 121
‎‎
جستارهای وابسته
-عصب محیطی
-تار عصبی
منابع
-عشایری،محمد.جراحی های ترمیمی میکروسکوپی عروق و اعصاب محیطی.انتشارات دانشگاه علوم پزشکی ایران.چاپ سهند.شابک: 012-72
-میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
منبع تصویر:http://anatomy.med.umich.edu/

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

کاربردهای فیزیوتراپی شامل موارد زیر است:

برچسب‌ها: عصب محیطی, فیبر عصبی, فاسیکول عصبی, فاسیکول عصب چیست

+ نوشته شده در دوشنبه هفدهم خرداد ۱۳۸۹ ساعت 3:59 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی محیطی

فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی محیطی (PNS)

فیزیوتراپی (Physiotherapy) عبارت است از درمان فیزیکی یا جسمی که توسط فیزیوتراپیست انجام می گیرد. فیزیوتراپیست ازطریق عوامل فیزیکی و مکانیکی، کاربرد تکنیک های خاص و تمرینات طبی با آگاهی از آناتومی عضلات و مفاصل، فیزیولوژی اعصاب، حرکت شناسی و الکتروتراپی به درمان بیماری ها و اختلالات عصبی-عضلانی-اسکلتی (نوروماسکولواسکلتال) می پردازد. مهمترین عوامل فیزیکی و مکانیکی، تکنیک ها و روش ها در درمان توسط فیزیوتراپیست ها عبارتنداز:

# گرما

# سرما

# جریان های الکتریکی با فرکانس پایین (مانند تنس، فارادیک و اینترفرنشیال)

# عوامل الکترومغناطیسی (مانند مادون قرمز، ماورای بنفش، لیزر و دیاترمی)

# امواج ماورای صوتی

# ماساژ

# آب

# حرکات مفصلی

# کشش

# تمرینات طبی

# تمرینات ویژه ورزشکاران حرفه ای

اهداف فیزیوتراپی

با توجه به اینکه فیزیوتراپی در بسیاری از اختلالات و بیماری های دستگاه عصبی-عضلانی-اسکلتی (Neuromusculoskeletal system) کاربرد دارد، اهداف فیزیوتراپی با توجه به نوع بیماری یا اختلال زمینه ای متفاوت است.

به طورکلی اهداف فیزیوتراپی ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

# کاهش دردهای عضلانی و مفصلی

# کاهش اسپاسم عضلانی

# کاهش التهاب و تورم

# تسریع در پروسه ترمیم بافتی

# بهبود دامنه حرکتی (ROM) مفاصل

# جلوگیری از ضعف و آتروفی عضلانی

# تقویت عضلات

# افزایش انعطاف پذیری

# بهبود کنترل حرکتی (Motor control) ازطریق افزایش تعادل، هماهنگی و آموزش برنامه هایی جهت ایجاد مهارت های حرکتی

# استقلال هرچه سریع تر بیمار جهت برگشت به فعالیت های روزمره

# پیشگیری از آسیب مجدد ازطریق آموزش به بیمار، خانواده و جامعه

# بهبود فعالیت دستگاه تنفسی

# افزایش کارایی دستگاه قلبی-عروقی

# حمایت های روحی، تقویت اراده و افزایش انگیزه

بخش های فیزیوتراپی

یک مرکز فیزیوتراپی می تواند شامل دو یا سه بخش زیر باشد:

# بخش الکتروتراپی

# بخش تمرین درمانی (مکانوتراپی)

# بخش آب درمانی (هیدروتراپی)

کاربردهای فیزیوتراپی

# فیزیوتراپی در ارتوپدی

# فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی مرکزی (CNS)

# فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی محیطی (PNS)

# فیزیوتراپی در میوپاتی ها و گروه میاستنی

# فیزیوتراپی در بیماری های روماتیسمی

# فیزیوتراپی در بیماری های تنفسی

# فیزیوتراپی در بیماری های قلبی-عروقی

# فیزیوتراپی در سوختگی ها

# فیزیوتراپی در جراحی ها

# فیزیوتراپی در آسیب های ورزشی

# فیزیوتراپی در مشکلات زنان و زایمان

# فیزیوتراپی در اطفال و کودکان

فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی محیطی

دستگاه عصبی محیطی (PNS) شامل اعصاب مغزی، اعصاب نخاعی و دستگاه عصبی خودکار (سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک) است. به آسیب اعصاب محیطی به هر علتی، نوروپاتی محیطی یا نوروپاتی می گویند. هر گونه آسیب در امتداد نورون حرکتی تحتانی که از شاخ قدامی نخاع یا هسته های حرکتی ساقه مغز شروع می شود و به پایانه آکسونی جهت ارتباط به سلول هدف ختم می گردد، یک ضایعه نورون حرکتی تحتانی (LMN) محسوب می شود. اعصاب محیطی حاوی دستجات نورون های حسی-حرکتی و فیبرهای سمپاتیک در اندام های فوقانی و تحتانی هستند.

بعضی از بیماری ها و ضایعات اعصاب محیطی که ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشند شامل:

*سندرم گیلن-باره. در این سندرم ریشه های اعصاب نخاعی درگیر می شوند.

*پولیومیلیت (فلج اطفال). در فلج اطفال محل درگیری در شاخ قدامی نخاع است.

*فلج بل (Bell's palsy) که به علت آسیب عصب چهره ای یا عصب هفتم مغزی ایجاد می گردد.

*گیرافتادن تنه اعصاب محیطی در نواحی خاص (مثلا سندرم تونل کارپ)

Seddon، ضایعات اعصاب محیطی را به سه درجه تقسیم بندی کرد:

*نوروپراکسی (خفیف ترین حالت). این حالت به عنوان قطع فیزیولوژیک خوانده می شود.

*آکسونوتمزیس. هنگامی که آکسون آسیب ببیند ولی غلاف آن سالم بماند، آکسونوتمزیس نامیده می شود.

*نوروتمزیس (شدیدترین حالت). در نوروتمزیس، قطع کامل تنه عصب محیطی اتفاق می افتد.

فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ یا لینک آن مجاز است

مطالب مرتبط

مقالات دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه