خونریزی هیپرتانسیو پل مغزی (Hypertensive Pontine Hemorrhage)

 

خونریزی هیپرتانسیو بیشتر در بیمارانی که به فشار خون طولانی و مداوم دچار می گردند، دیده می شوند. این نوع خونریزی اغلب در حالت بیداری رخ می دهد. از علایم دیگر خونریزی هیپرتانسیو معمولا سردرد و استفراغ است. فشار خون افراد نیز پس از خونریزی افزایش می یابد. نواحی شایع خونریزی هیپرتانسیو عبارتنداز:
-پوتامن و کپسول داخلی مجاور آن
-تالاموس
-پل مغزی
-مخچه
خونریزی هیپرتانسیو در پل مغزی

درصورت درگیر شدن پل مغز، طی چند ثانیه تا چند دقیقه کوما ایجاد می گردد و معمولا درمدت 48 ساعت به مرگ بیمار می انجامد. بیماران دچار فلج چهار اندام بوده و اغلب وضعیت رژیدیتی دسربره (Decerebrate rigidity) و مردمک های تنگ (1 میلی متر) که به نور واکنش نشان می دهد وجود دارد. از علایم دیگر تعریق زیاد و هیپرتانسیون شدید است. گاهی هیپرترمی وجود دارد. حرکات افقی چشم وجود نداشته یا مختل بوده، ولی حرکات عمودی چشم ممکن است حفظ شوند. یافته های چشمی به طور مشخص شامل مردمک های ته سنجاقی (Pinpoint pupils) هستند.
منابع:
-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانش امروز
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.تحت نظارت:دکتر حسن عشایری.با همکاری:دکتر مسیب برزکار.چاپ اول.بهار ۱۳۸۵.ISBN 964-06-7688-8
David A.Greenberg & Michael J.Aminoff/Clinical Neurology ;1996-

مطالب مرتبط:

 
 
 

دکتر هلاکو محسنی فر

لیست کتاب های دکتر هلاکو محسنی فر:

-کینزیولوژی سیستم عضلانی-اسکلتی- فیزیوتراپی زانو (با همکاری محمدرضا پوراحمدی)

-کینزیولوژی سیستم عضلانی اسکلتی- فیزیوتراپی مچ پا (با همکاری زینت آشناگر)

-کینزیولوژی سیستم عضلانی اسکلتی- فیزیوتراپی مچ دست (با همکاری محمدعلی محسنی بندپی)

-اولتراسوند در فیزیوتراپی

-کینزیولوژی سیستم عضلانی-اسکلتی شانه (با همکاری فیزیوتراپیست عبداله طیبی)

-فیزیوتراپی در بیماری های تنفسی (با مشارکت فیزیوتراپیست ملیحه اعتمادی،عبداله طیبی و آیدا مرادی بوساری)

-فیزیوتراپی در بیماری های عروقی اندامها (با مشارکت فیزیوتراپیست آیدا مرادی بوساری،عبداله طیبی و ملیحه اعتمادی)

-کینزیولوژی سیستم عضلانی - اسکلتی "مجموعه آرنج و ساعد".پدیدآورنده: دونالد نیومن، هلاکو محسنی فر (مترجم)، عبداله طیبی (مترجم).ناشر: قلم علم

-ساختار و عملکرد مفصل - ستون مهره ای.پدیدآورنده: هلاکو محسنی فر (مترجم)، عبداله طیبی (مترجم)، زینب آشناگر (مترجم)
ناشر: قلم علم - 14 تیر، 1389

-تمرینات کششی در فیزیوتراپی.پدیدآورنده: هلاکو محسنی فر، مهدی زمانلو.ناشر: قلم علم - 21 دی، 1389

                               شماره تماس: 7685-380-0912

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقالات فیزیوتراپی 

مروری بر آناتومی سیستم عصبی، عضلانی و اسکلتی ازطریق تصاویر

اخبار کنگره ها و سمینارهای فیزیوتراپی 

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی 

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات 

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)


سندرم گیلن-باره (Guillain–Barré syndrome)

 سندرم گیلن باره چیست

Guillain–Barré syndrome

 

سندرم گیلن باره (GBS) یک نوروپاتی محیطی (بیماری اعصاب محیطی) از نوع پلی نوروپاتی میلین زدای حاد است. در گیلن باره، میلین فیبرهای اعصاب محیطی به علت واکنش ایمونولوژیک تخریب می گردد (دمیلیناسیون). این سندرم در همه نقاط جهان شایع است. هر دو گروه مونث و مذکر ممکن است به آن دچار شوند. حداکثر شیوع آن در میان سالگی است، ولی احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد.
در بیشتر از دو سوم موارد گیلن باره، یک الی سه هفته قبل از شروع بیماری، یک عفونت ویروسی در فرد وجود داشته است. بر این اساس به سندرم گیلن باره (GBS)، پلی نوروپاتی حاد پس از عفونت نیز می گویند. در سندرم گیلن باره معمولا اختلالات حرکتی بیشتر از مشکلات حسی نمود دارد و به ندرت اختلال حسی بیش از نقص های حرکتی است.

 

 

ترتیب سندرم گیلن باره در طرح زیر:

 

 

علل

علت اصلی سندرم گیلن باره نامشخص است اما برخی از عوامل زیر ممکن است در ارتباط با آن باشند:
-عفونت ویروسی (در دو سوم موارد)
-بعد از اعمال جراحی (5 الی 10 درصد موارد)
-لنفوم ازجمله بیماری هوچکین
-عفونت های باکتریال
-واکسیناسیون ضد هار
ی

 

علایم
سندرم گیلن باره به صورت حاد شروع می گردد و علایم بیماران معمولا طی چند روز تا دو هفته کامل می شود. این سندرم گاهی تا حدود یک ماه با پیشرفت علایم همراه است.


علایم در بیماران مختلف فرق داشته و می تواند در ارتباط با موارد زیر باشد:
-اختلالات حرکتی به علت ضعف عضلات اندام ها. ضعف عضلانی ممکن است ماهیچه های اندام تحتانی، فوقانی و یا ماهیچه های صورت را درگیر کند.این مشکل می تواند قرینه یا غیر قرینه باشد که در قسمت های دیستال و پروگزیمال ایجاد می گردد. شدت ضعف عضلانی در بیماران متفاوت است.
-اختلالات حسی که معمولا نسبت به مشکلات حرکتی کمتر بوده و در گزارش بیمار به صورت سوزن سوزن شدن، گزگز و یا مور مور بیان می گردد.
-ناپدید شدن رفلکس های تاندونی عمقی
-احتمال اختلال در عملکرد سیستم تنفسی به علت درگیر شدن عضلات تنفس. در ده درصد موارد که با مشکل تنفسی شدید همراه است به مرگ بیمار می انجامد.
-احتمال اختلال در عمل بلع
-وجود درد عضلانی در ده درصد موارد
-احتمال درگیر شدن اعصاب مغزی (به ویژه عصب هفتم یا فاسیال) وجود دارد. به این ترتیب درصورت آسیب اعصاب مغزی، اختلال در عملکرد عضلات صورت و چشم نیز ایجاد می گردد.
-آتروفی عضلانی پس از کامل شدن علایم
-احتمال درگیری سیستم عصبی اتونوم (خودکار) که ممکن است همراه با علایمی همانند تاکی کاردی، برادی کاردی، مشکلات ادراری، نوسان فشار خون و کاهش فشار خون وضعیتی باشد.
-در سندرم گیلن باره، معمولا پس از طی یک ماه، روند بهبودی آغاز می شود.

مواردی که باید در GBS توجه داشت:
-افزایش پروتئین مایع نخاع (CSF) بدون افزایش سلول های آن در پایان هفته اول
-کاهش سرعت هدایت عصبی (NCV)

 

پیش آگهی
پیش آگهی خوب بوده و معمولا حدود 85 درصد بیماران بهبودی کامل یا تقریبا کامل می یابند. بهبودی در طول چند هفته تا چند ماه کامل می شود. در 5 الی 10 درصد بیماران، احتمال عود مجدد وجود دارد. میزان مرگ و میر در سندرم گیلن باره، حدود 3 تا 4 درصد است.

 

درمان
با توجه به مشکلات و علایم بیماران، درمان نیز متفاوت است. مواردی که در درمان گیلن باره مورد توجه قرار می گیرد عبارتنداز:
-پلاسما فرز یا تعویض پلاسما (به خصوص در دو هفته اول)
-تجویز ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG)
-در موارد اختلالات تنفسی با توجه به میزان مشکل بیمار، لوله تراشه یا دستگاه تنفس مصنوعی به کار می رود و یا تراکئوستومی انجام می شود.
-فیزیوتراپی
-مراقبت های پرستاری
-کنترل دقیق عملکرد قلبی-عروقی (به خصوی در مرحله حاد)

نویسنده مقاله: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

                                ویدیوهای آموزشی

*استفاده از مطالب فقط در صورت ذکر منبع وبلاگ یا لینک آن مجاز است.
منابع:

-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانش امروز.
-سلطان‏ زاده،اكبر.بيماريهاى مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفرى.شابک:1-03-6088-964
-قاضى جهانى،بهرام. ترجمه مبانى طب سسيل، بيماريهاى مغز و اعصاب.مرکز نشر اشارت.
منبع تصویر: http://www.bio.davidson.edu/

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات فیزیوتراپی 

اخبار کنگره ها و سمینارهای فیزیوتراپی 

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی 

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات 

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

عصب رانی

 عصب فمورال

عصب رانی

 

صفحه عصب رانی (فمورال) که در سایت ویکی پدیا (Wikipedia) ایجاد کردم:

عصب رانی یک عصب محیطی در اندام تحتانی است که از شبکه کمری منشعب شده و در عصب دهی عضلات جلویی ران، مفاصل ران و زانو و همچنین حس پوست نواحی جلویی داخلی اندام تحتانی تا کنار داخلی پا نقش دارد. ریشه های عصبی در عصب رانی شامل L2-L3-L4 است. عصب رانی، ضخیم ترین شاخه شبکه کمری است.

 
تصویر عصب, شریان و ورید فمورال در مثلث رانی (مثلث اسکارپا):
 


 
 
فهرست مندرجات
۱ عصب رانی در ناحیه شکم
۲ عصب رانی در ناحیه ران 
۲.۱ اعصاب قسمت جلویی
۲.۲ اعصاب قسمت پشتی 
۲.۲.۱ شاخه های عصبی ماهیچه چهارسر رانی
۳ پانویس
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع

 عصب رانی در ناحیه شکم
عصب رانی در ناحیه شکم، شاخه های کوچکی را به ماهیچه های ایلیاکوس و پکتینئوس و یک شاخه به قسمت فوقانی شریان رانی می دهد. شاخه آخری ممکن است در ران منتج شود.

 عصب رانی در ناحیه ران
عصب رانی پس از ورود به ناحیه ران به دو قسمت تقسیم می شود:
-قسمت جلویی (قدامی)
-قسمت پشتی (خلفی)

 اعصاب قسمت جلویی
قسمت جلویی عصب رانی شامل اعصاب زیر هستند:
-عصب پوستی رانی میانی [۱]
-عصب پوستی رانی داخلی [۲]
-عصب برای ماهیچه خیاطه (سارتوریوس)

 اعصاب قسمت پشتی
قسمت پشتی عصب رانی از اعصاب زیر تشکیل می گردند:
-عصب صافنوس [۳]. این عصب ضخیم ترین شاخه پوستی عصب رانی است.
-شاخه های ماهیچه ای برای ماهیچه چهارسر رانی.
-شاخه های عروقی که به شریان رانی و همچنین شاخه های این شریان می روند.

 شاخه های عصبی ماهیچه چهارسر رانی
-یک شاخه بزرگ برای ماهیچه پهن خارجی (واستوس لترالیس) که رشته ای از آن به زانو نیز می رود.
-یک شاخه به ماهیچه پهن داخلی (واستوس مدیالیس) که همچنین زانو را عصب دهی می کند.
-یک شاخه برای ماهیچه مستقیم رانی (رکتوس فموریس) که همچنین مفصل ران (هیپ) را عصب رسانی می کند.
-دو یا سه شاخه برای ماهیچه پهن میانی (واستوس اینترمدیوس). یکی از شاخه ها، رشته ای را به ماهیچه مفصلی زانو (آرتیکولاریس ژنوس) و مفصل زانو می دهد.
 پانویس
1.↑ Intermediate femoral cutaneous nerve
2.↑ Medial femoral cutaneous nerve
3.↑ Saphenous nerve
 جستارهای وابسته
-شبکه کمری
-اعصاب محیطی

منابع
-الهی، بهرام. آناتومی اندام فوقانی، تحتانی و مفاصل. چاپ پنجم. انتشارات جیحون.
Williams & Warwick. Gray's Anatomy. Thirty-seventh edition. Churchill Livingstone. ISBN 0-443-04177-6
 

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات فیزیوتراپی 

اخبار کنگره ها و سمینارهای فیزیوتراپی 

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی 

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات 

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

 

خونريزى هيپرتانسيو پوتامن (Hypertensive putaminal hemorrhage)

 

یكى از علل شايع خونريزيهاى غير ضربه‏اى داخل جمجمه‏اى، خونريزيهاى هيپرتانسيو است و در بيمارانى كه به فشار خون طولانى و مداوم مبتلايند شايع‏تر است. اين نوع خونريزى به طور تيپيك در يكى از چهار محل زير روى مى‏دهد:
1) پوتامن و كپسول داخلى مجاور آن
2) تالاموس
3) پل مغزى
4) مخچه

شايع‏ترين شكل بالينى خونريزى هيپرتانسيو با خونریزی پوتامنی ديده مى‏شود كه در آن كپسول داخلى مجاور عقده‏هاى قاعده‏اى نيز آسيب مى‏بيند. اگر خونريزى شديد باشد، بيمار ظرف چند دقيقه به كوما مى‏رود، ولى همى پلژى طرف مقابل مهمترين نشانه آن است. در موارد ملايم‏تر در عرض 5 تا 30 دقيقه صورت بيمار به يك سو مى‏چرخد، تكلم مختل يا آفازيك مى‏شود، بازو و ساق پا تدريجا ضعيف مى‏شوند و چشمها به طرف مقابل اندامهاى فلج منحرف مى‏شوند. فلج به تدريج شديدتر مى‏شود و اندامهاى مبتلا شل و يا در حالت اكستانسيون سفت مى‏شوند و نشانه بابنسكى در همان سمت ظاهر مى‏شود.

در موارد بدخيم به علت فشار بر روى قسمت فوقانى ساقه مغز حالت خواب‏آلودگى به استيوپور (حالت سستی و کرختی که با کاهش پاسخ به تحریکات همراه است) تبديل مى‏شود. كوماى ايجاد شده همراه با تنفس عميق، نامنظم يا متناوب، مردمك گشاد و ثابت در طرف ضايعه، علامت بابنسكى دو طرفه و رژيديتى دسربره خواهد بود. ايجاد ادم در بافت اطراف باعث تخريب پيشرونده وضع بيمار در عرض 12 تا 72 ساعت مى‏شود.
منابع:
-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانش امروز
-قاضى جهانى،بهرام. ترجمه مبانى طب سسيل، بيماريهاى مغز و اعصاب.مرکز نشر اشارت
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.تحت نظارت:دکتر حسن عشایری.با همکاری:دکتر مسیب برزکار.چاپ اول.بهار ۱۳۸۵.

مطالب مرتبط:

 
 
 

خونريزى هيپرتانسيو مخچه‏اى (Hypertensive cerebellar hemorrhage)

 
خونريزى داخل مغزى هيپرتانسيو در بيمارانى كه به فشار خون طولانى و مداوم  مبتلايند، شايع‏تر است و يكى از محل هايى كه به طور تيپيك دچار خونريزى مى‏شود، مخچه مى‏باشد. خونريزى مخچه‏اى معمولاً در ظرف چند ساعت تكميل مى‏شود، كه همراه استفراغ مكرر و ناتوانى در راه رفتن يا ايستادن است. در موارد ملايم ممكن است ديگر علايم عصبى وجود نداشته باشد. بنابراين، بررسى راه رفتن (Gait) بيمار الزامى است. سردرد اكسيپيتال و سرگيجه نيز ممكن است از علايم بارز باشند. پارزى حركات ثابت طرفى چشم در جهت خونريزى، انحراف جبرى چشمها به طرف مقابل، يا فلج عصب زوج ششم در همان طرف اغلب وجود دارد.

ساير نشانه‏هاى چشمى كه شيوع كمترى دارند عبارتند از:
بلفارواسپاسم، بسته شدن غيرارادى يك چشم و در يك سطح نبودن چشمها. ممكن است قراين ابتلاى مخچه ناچيز و يا هيچ باشد و فقط معدودى از بيماران نيستاگموس و يا آتاكسى مخچه‏اى اندامها را نشان دهند. ضعف فاسيال خفيف در طرف ضايعه و كاهش رفلكس قرنيه شايع است. ديزآرترى و ديسفاژى ممكن است مشاهده شوند. نشانه بابنسكى تا هنگامى كه خونريزى به ساقه مغز وسعت نيابد، ديده نمى‏شود. پس از گذشت ساعتها و گاهى با سرعتى غيرمنتظره، بيمار دچار استيوپور (حالت بی حسی و کرختی) و سپس اغماى ناشى از وارد شدن فشار به ساقه مغز مى‏شود، كه در چنين مواردى برگشت سندروم، حتى با جراحى، به ندرت امكان پذير است.
منابع:
-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانش امروز
-قاضى جهانى،بهرام. ترجمه مبانى طب سسيل، بيماريهاى مغز و اعصاب.مرکز نشر اشارت
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.تحت نظارت:دکتر حسن عشایری.با همکاری:دکتر مسیب برزکار.چاپ اول.بهار ۱۳۸۵.ISBN 964-06-7688-8
 
 

خونريزى هيپرتانسيو تالاموس (Hypertensive thalamic hemorrhage)

 
از علل شايع خونريزيهاى غير ضربه‏اى داخل جمجمه‏اى، خونريزيهاى هيپرتانسيو است و در بيمارانى كه به فشار خون طولانى و مداوم مبتلايند شايع‏تر است. اين نوع خونريزى به طور تيپيك در يكى از چهار محل زير روى مى‏دهد:
- پوتامن و كپسول داخلى مجاور آن
- تالاموس
- پل مغزى
- مخچه
 
خونريزى هیپرتانسیو تالاموس با وارد كردن فشار و از هم گسيختن نسوج كپسول داخلى مجاور تالاموس مى‏تواند موجب همى پلژى يا همی پارزی شود. در اين حالت نقص حسى بارز است و معمولاً تمام انواع حسها را گرفتار مى‏كند.
 
خونريزى تالاموس با پيشرفت به طرف داخل و ناحيه فوقانى مغز ميانى يك سرى اختلالات چشمى مشخص ايجاد مى‏كند كه شايع‏ترين آنها عبارتند از:
انحراف چشمها به پايين و داخل كه به نظر مى‏رسد بيمار به بينى خود نگاه مى‏كند، نابرابرى مردمكها و فقدان واكنش به نور، در يك سطح نبودن چشمها كه چشم طرف مقابل خونريزى به پايين و داخل متوجه مى‏شود، پتوزوميوزيس طرف ضايعه (سندروم هورنر)، فقدان تقارب، فلج نگاه ثابت عمودى، انواعى از اختلالات در نگاه به طرفين (پارزى يا پارزى كاذب عصب زوج ششم)، نيستاگموس و رتركشن.
منابع:
-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانش امروز
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.تحت نظارت:دکتر حسن عشایری.با همکاری:دکتر مسیب برزکار.چاپ اول.بهار ۱۳۸۵.ISBN 964-06-7688-8
-قاضى جهانى،بهرام. ترجمه مبانى طب سسيل، بيماريهاى مغز و اعصاب.مرکز نشر اشارت
 

آتاكسى فريدريش (Friedreich's Ataxia)

 

آتاكسى فريدريش از جمله بيماريهاى دژنراتيو دستگاه عصبى مركزى (CNS) است كه در آن مخچه، راه‏هاى مخچه‏اى- نخاعى، عصب بينايى و گره‏هاى سمپاتيك كنار نخاع تحليل مى‏روند. اين بيمارى به صورت اتوزومى مغلوب (كروموزوم شماره 9) به ارث مى‏رسد. معمولاً چند سال پس از شروع بيمارى، ديزآرترى، ضعف اندامها، بابنسكى دو طرفه، مختل شدن حس درك فضايى و ارتعاش و آرفلكسى بروز خواهد كرد.





 نشانه‏هاى احتمالى ديگر عبارتند از: آتروفى عصب بينايى، نيستاگموس، كرى، پاى گنبدى، انواع اختلالات قلبى و ديابت.
منابع:
-سلطان‏زاده،اكبر.بيماريهاى مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفرى.شابک:1-03-6088-964
-برزکار،ابراهیم.ساختار و عملکرد سیستم عصبی-عضلانی.تحت نظارت:دکتر حسن عشایری.با همکاری:دکتر مسیب برزکار.چاپ اول.بهار ۱۳۸۵.ISBN 964-06-7688-8
http://disabledsportseasternsierra.org/

طبقه بندی مطالب وبلاگ فیزیوتراپی

مقالات فیزیوتراپی 

اخبار کنگره ها و سمینارهای فیزیوتراپی 

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی 

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات 

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (CNS & PNS)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

 

شکستگی پروگزیمال فمور

 

شکستگی انتهای فوقانی استخوان ران

شکستگی پروگزیمال فمور

شکستگی های اطراف مفصل ران (مفصل هیپ)

 

                                         فیزیوتراپی و کاربردهای آن

                                       اهمیت فیزیوتراپی در نظام سلامت 

شکستگی لگن در ناحیه اطراف مفصل ران به دسته ای از شکستگی ها اطلاق میشود که در قسمت بالایی استخوان ران یعنی در اطراف محلی که استخوان ران با لگن مفصل میشود بوجود میایند. شکستگی های اطراف مفصل ران جزء گروه بزرگتر شکستگی های لگن هستند.

 

علل شکستگی لگن در ناحیه اطراف مفصل ران

  این شکستگی ها معمولا براثر زمین خوردن و یا ضربه مستقیم به به بالای ران بوجود آمده و ارتباط نزدیکی با پوکی استخوان دارند. استئوپروز یا پوکی استخوان، همه استخوان های بدن را به یک اندازه درگیر و متاًثر نمیکند. استخوان قسمت بالایی ران، ناحیه مچ دست و مهره ها از مناطقی هستند که فرایند پوکی استخوان در آنها بیشتر نمایان میشود و به همین علت در سنین بالا، شکستگی در این مناطق زیاد دیده میشود. شکستگی های اطراف مفصل ران در دو گروه از مردم اتفاق میفتد:

 

    78 3
 شکستگی اینترتروکانتریک  
شکستگی گردن ران

 

  •  آنهایی که به علت پوکی استخوان، و ضعیف شدن استخوان این ناحیه، بر اثر ضربه های با شدت کم مثل زمین خوردن دچار این شکستگی میشوند.
  •  دسته ای که استخوان محکمی دارند ولی شدت ضربه بقدری زیاد است که موجب شکستگی میشود. مثل شکستگی در افراد جوان بدنبال تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع

 

علائم شکستگی مفصل ران

 

 مهمترین علامت این شکستگی ها درد شدیدی است که در اطراف مفصل ران و یا در کشاله ران احساس میشود. گاهی اوقات کوچکترین حرکتی در اندام تحتانی موجب احساس درد شدید در این نواحی میشود. اندام تحتانی در طرف شکسته معمولا کوتاه تر از طرف سالم به نظر میرسد و پای طرف مبتلا به طرف خارج میچرخد. در شکستگی های بدون جابجایی بیمار میتواند به سختی راه برود ولی راه رفتن وی همراه با درد و لنگش است.

 

 

تشخیص شکستگی لگن در اطراف مفصل ران

 

 

   78 1
     
شکستگی اینترتروکانتریک

 

تشخیص این شکستگی ها معمولا با استفاده از رادیوگرافی ساده انجام میپذیرد. گاهی اوقات شکستگی های این ناحیه ممکن است بدون جابجایی و یا ناکامل باشند که در این صورت تشخیص آنها در رادیوگرافی ساده امکانپذیر نیست. در این موارد پزشک معالج ممکن است از دیگر روش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده کند.

 

انواع شکستگی های اطراف مفصل ران

 برحسب اینکه شکستگی در کدام ناحیه از قسمت های بالایی استخوان ران باشد این شکستگی ها را به سه دسته کلی تقسیم میکنند:

  •  شکستگی های گردن ران : این شکستگی ها در ناحیه گردن استخوان ران و بین سر و ناحیه تروکانتر بوجود میایند.
  •  شکستگی های اینترتروکانتریک : این شکستگی ها در ناحیه تروکانتر اتفاق میفتند.
  •  شکستگی های ساب تروکانتریک : در محدوده ای زیر تروکانتر کوچک تا حدود پنج سانتیمتر پایینتر از آن ایجاد میشوند.


 

78 2

  تقسیم بندی شکستگی های بالای استخوان ران

 

درمان شکستگی های مفصل ران

 درمان این شکستگی ها عمدتا استفاده از جراحی است. ندرتا در بیمارانی که به علت بیماریهای شدید داخلی تحمل جراحی را ندارند یا بیمارانی که حتی قبل از شکستگی هم راه نمیرفته اند پزشک ارتوپد ممکن است از انجام جراحی صرفنظر کند.

 

   78 2 78 1 
      میخ داخل استخوانی یا نیل                  دی اچ اس

 

در بعضی از انواع این شکستگی ها در صورتی که شکستگی کاملا پایدار باشد هم ممکن است پزشک معالج تصمیم بگیرد از درمان های غیر جراحی استفاده کند که عمدتا بصورت استراحت در منزل است. خطر این درمان، جابجا شدن بیشتر شکستگی در دوره استراحت است. در صورت انتخاب روش درمانی غیر جراحی باید از محل شکستگی بیمار بصورت دوره ای و مرتب عکسبرداری شود تا در صورت جابجا شدن شکستگی، پزشک معالج از آن اطلاع یابد.

در صورت تصمیم به درمان جراحی، برای بیمار قبل از عمل، آزمایشات خون و ادرار و نوار قلبی و رادیوگرافی از قفسه سینه به عمل میاید. برای جراحی معمولا از بیهوشی عمومی یا بیحسی ناحیه ای استفاده میشود. در موقع جراحی پزشک ارتوپد شکستگی را جااندازی کرده و سپس اقدام به فیکس کردن محل شکستگی میکند. برای فیکس کردن محل شکستگی بسته به محل آن از وسایل گوناگونی استفاده میشود.

  •  در شکستگی گردن ران برای فیکس کردن محل شکستگی معمولا از چند عدد پیچ یا از وسیله ای به نام DHS استفاده میشود. خونرسانی سر استخوان ران نسبت به بسیاری استخوان های دیگر ضعیف است و در زمانی که ضربه اولیه موجب شکستگی در ناحیه گردن ران میشود عروقی که از گردن ران به سر ران رفته و آن را تغذیه میکنند ممکن است دچار آسیب شوند. این آسیب ممکن است به قدری شدید باشد که خونرسانی سر ران را دچار اختلال کرده و در نهایت ممکن است سر استخوان ران مدتی بعد از شکستگی حتی اگر بخوبی هم درمان شده باشد به علت قطع خونرسانی بمیرد. این روند در افراد مسن بیشتر اتفاق میفتد. به همین علت در بعضی از انواع شکستگی های گردن ران در افراد مسن، وقتی پزشک معالج احتمال مردن سر فمور را بالا میداند ممکن است از روش دیگری برای جراحی بیمار استفاده کند. در این روش استخوان سر فمور توسط عمل جراحی کلا خارج شده و یک سر مصنوعی بجای آن گذاشته میشود.
  •  در شکستگی اینترتروکانتریک برای فیکس کردن محل شکستگی از DHS یا IMN استفاده میشود.
  •  در شکستگی ساب تروکانتریک برای فیکس کردن شکستگی معمولا از IMN) Intramedullary nail) استفاده میشود.

اهمیت شکستگی های اطراف مفصل ران در ناحیه لگن چیست

 

      81

 

با افزایش تعداد افراد مسن در کشور ما که هر ساله در حال افزایش است، ضرورت توجه بیشتر به این شکستگی ها بیشتر آشکار میشود. عمده این شکستگی ها برای درمان نیاز به عمل جراحی دارند. گر چه اکثر این شکستگی ها با عمل جراحی بهبود میابند ولی این بیماران نیاز به دوران طولانیبازپروری بعد از شکستگی دارند. اکثر این بیماران بعد از بهبودی شکستگی توانایی زندگی مستقل را از دست میدهند و نیمی از آنها تا آخر عمر برای راه رفتن نیاز به استفاده از عصا دارند.

حدود یک چهارم افراد بالای 50 سال که دچار شکستگی لگن در ناحیه هیپ میشوند در سال اول بعد از شکستگی به علت عوارض شکستگی جان خود را از دست میدهند. طبق آمار رسمی در ایالات متحده به ازای هر فردی که دچار این شکستگی ها میشود معادل 37 میلیون تومان هزینه بر دوش سیستم درمانی وارد میشود. بیماران بطور متوسط دو هفته در بیمارستان میمانند و بعد از آن باید تا مدت زیادی تحت مراقبت خانواده یا آسایشگاه ها باشند. به دلایل ذکر شده و دلایل دیگر باید تمام تلاش در این جهت باشد که از بروز این شکستگی ها جلوگیری شود.


 

عواملی که موجب میشوند ریسک ایجاد این شکستگی ها بالا رود

بعضی عوامل میتوانند احتمال ایجاد شکستگی های اطراف مفصل ران را بیشتر کنند. مهمترین این عوامل عبارتند از:

  • سن بالای 65 سال
  • جنس : احتمال این شکستگی ها در کل در زنان 2 تا 3 برابر مردان است.
  • زمینه خانوادگی در بعضی افراد در ایجاد این شکستگی ها موثر است.
  • تغذیه : کمبود کلسیم از عوامل مهم زمینه ساز این شکستگی ها است.
  • عاداتی مثل کشیدن سیگار یا مصرف الکل
  • مشکلات ذهنی مانند الزایمر و کاهش قوای عقلانی بعلت کهولت سن
  • مصرف داروهایی که موجب ضعف و یا گیجی میشوند میتواند موجب افزایش احتمال زمین خوردن افراد و بروز این شکستگی ها شود.

 

پوکی استخوان چه تاثیری در شیوع شکستگی های لگن در ناحیه مفصل ران دارد

استخوان یک بافت زنده است و بطور عمده از کلسیم و پروتئین تشکیل شده است. در طول زندگی بطور دائم مقداری از کلسیم از طریق جریان خون از استخوان ها برداشت شده و مقداری دیگر جایگزین میشود. به عبارت دیگر کلسیم در استخوان های بدن گردش دارد و بطور مرتب جذب شده و دوباره جایگزین میشود. اگر مقدار برداشت کلسیم از استخوان های بدن بیش از مقدار جایگزین باشد استخوان ضعیف شده و پوکی استخوان ایجاد میشود.

این پوکی استخوان زمینه ساز عمده ایجاد این دسته از شکستگی ها است. برداشت کلسیم و پوکی استخوانی متعاقب آن بیشتر در استخوان های مهره و مچ دست و قسمت بالایی استخوان ران ایجاد میشود و احتمال شکستگی در همه این استخوان ها را بالا میبرد. کاهش مقدار کلسیم استخوان ها در حدود سن  35 سالگی شروع شده و بعد از آن در نهایت زنان 30 تا 50 درصد از کل توده استخوانی و مردان حدود 20 تا 30 درصد آنرا بتدریج از دست میدهند. با شروع یائسگی سرعت بازجذب کلسیم از استخوان ها و کاهش توده استخوانی بشدت افزایش میابد و این به علت کم شدن سطح هورمون استروژن در خانمها در این سنین است.

پیشگیری از شکستگی های لگن در ناحیه مفصل ران

در سنین بالا همه افراد باید با پزشک معالج خود مشورت کنند تا در صورت وجود پوکی استخوان درمان شوند. 
بسیاری از این شکستگی ها بدنبال زمین خوردن در حین راه رفتن در خانه ایجاد میشوند و با رعایت اقداماتی میتوان احتمال زمین خوردن را کاهش داد. این اقدامات عبارتند از :

 

       81 1

 

 

  •  پله : باید دقت کرد که نور کافی روی پله باشد تا خوب دیده شود. پله های معیوب تعمیر شوند. چیزی روی پله باقی گذاشته نشود. فرش یا قالیچه روی پله گذاشته نشود. دستگیره در تمام طول پله گذاشته شود.
  •  حمام : در کنار وان کفی پلاستیک با سطح زبر گذاشته شود تا موقع ورود یا خروج از وان فرد لیز نخورد. در کف وان یا زیر دوش از چسب های مخصوصی که سطح زبر دارند استفاده شود. روی دیوار کنار وان دستگیره گذاشته شود.
  •  اطاق خواب : کف اطاق اشیاء پراکنده نباشد. یک چرغ کنار پاتختی باشد. در شب یک چراغ مسیر بین اطاق خواب و توالت را روشن نگه دارد.
  •  نشیمن : مبلمان را باید طوری قرار داد تا مسیر راحتی برای عبور فراهم شود. سیم برق یا تلفن روی زمین نیفتد. کناره ای فرش را باید با چسب های دو طرفه به کف محکم کرد. روی صندلی یا پایه های ناپایدار نباید قرار گرفت.
  •  آشپزخانه : کف آشپزخانه نباید خیس باشد.


 

منبع:ایران ارتوپد-دکتر مهرداد منصوری

 موضوعات فیزیوتراپی شامل:

مقالات فیزیوتراپی 

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (cns & pns)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقالات سیستم تنفسی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مقاله های سیستم حسی، درد و موضوعات آن

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

مروری بر آناتومی سیستم عصبی، عضلانی و اسکلتی ازطریق تصاویر 

اخبار کنگره ها و سمینارهای فیزیوتراپی 

مهمترین اخبار دکترای حرفه ای فیزیوتراپی

مطالب و موضوعات متفرقه (مقالاتی درباره فشار خون، دیابت، بیوفیزیک، رادیولوژی،فیزیولوژی و تست خون، برخی از بیماری ها و...)

مقالات ورزش و تغذیه (شامل موضوعات تحرک و فعالیت بدنی،تغذیه صحیح،چاقی،اضافه وزن،کنترل وزن و غیروه)

مقالات قلب و عروق (شامل مفاهیم، اختلالات و مقاله های آموزشی)

مقالات رادیولوژی

مفصل اینترفالانژیال دیستال (Distal interphalangeal joint)

 

 مفصل اینترفالانژیال دیستال (DIP joint)

 

مفاصل انگشت دست عبارتنداز:

*مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal joint, or MCP joint)

*مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال (Proximal interphalangeal joint, or PIP joint)

*مفصل اینترفالانژیال دیستال (Distal interphalangeal joint, or DIP joint)

 

انگشت شست دارای دو بند (فوقانی و تحتانی) و بقیه انگشتان هر یک دارای سه بند (فوقانی،میانی و تحتانی) هستند. بنابراین به جز شست بقیه انگشتان دست هر یک دارای سه مفصل هستند که در بالا اشاره گردید.

 

استخوان های مچ دست، کف دست و انگشتان در تصویر زیر:

 

 

مفصل اینترفالانژیال دیستال (Distal interphalangeal joint)

از اتصال دو بند هر انگشت، مفصل اینترفالانژیال ایجاد می شود که به بالایی، مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال (PIP joint) و به پایینی، مفصل اینترفالانژیال دیستال (DIP joint) می گویند.

قاعده بند فوقانی با سر استخوان متاکارپال مربوط به خود مفصل شده که مفصل متاکارپوفالانژیال نامیده می شود.

 

مفاصل متاکارپوفالانژیال، اینترفالانژیال دیستال و پروگزیمال در شکل زیر:

 

 

 

                                            فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ یا لینک آن مجاز است

منبع تصویر:

http://media-3.web.britannica.com

http://www.eorthopod.com/

 مطالب مرتبط:

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)