فیزیوتراپی- فیزیوتراپیست (شهرستان آمل)

انواع پدیده رینود

پدیده رینود

پدیده رینود اولیه

پدیده رینود ثانویه

پدیده رینود درنتیجه اسپاسم عروقی راجعه در انگشتان دست یا پا و گاهی در نواحی دیگر آشکار می شود که معمولا در پاسخ به هوای سرد یا استرس ایجاد می گردد. در این پدیده، در معرض هوای سرد قرارگرفتن یا لمس یک جسم سرد منجربه سفیدی یا رنگ پریدگی بخشی از انگشتان دست یا پا می شود که به علت اسپاسم عروق خونی ناحیه (افزایش انقباض عروقی رفلکسی سمپاتیک) و درنتیجه ایسکمی اتفاق می افتد. برخی پدیده رینود را مربوط به پاسخ موضعی عروق نسبت به سرما می دانند. پدیده رینود باعث کبودی(سیانوز) ناحیه مربوط به آن عروق خونی می گردد.

شدت پدیده رینود ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد به طوری که بیشتر بیماران دچار حملات خفیف و غیرشایع می گردند. در موارد معدودی نیز ممکن است به علت ایسکمی پایدار، زخم یا گانگرن در یک انگشت ایجاد شود. پدیده رینود از نام موریس رینود (Maurice Raynaud) -که پزشکی فرانسوی بود- گرفته شده است

انواع پدیده رینود

این پدیده به دو نوع متفاوت ناشی از اسپاسم عروق خونی شناخته می شود:

*پدیده رینود اولیه (Primary Raynaud's phenomenon) یا بیماری رینود (Raynaud's disease) که بدون یک بیماری دیگر ایجاد می شود که به آن پدیده رینود ایدیوپاتیک (Idiopathic Raynaud's phenomenon) -یعنی بدون علت مشخص- نیز می گویند

*پدیده رینود ثانویه (Secondary Raynaud's phenomenon) یا سندرم رینود (Raynaud's syndrome) که درارتباط با وجود یک بیماری دیگر است (به خصوص در موارد اختلالات بافت همبند مانند اسکلرودرمی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک)

بیماری رینود بیشتر در زنان مشاهده می شود به طوری که آنان 5 برابر بیشتر از مردان دچار بیماری می شوند. معمولا این نوع از پدیده رینود نسبت به نوع ثانویه دارای شکل های خفیف تری است. سن بیماران در بیماری رینود عموما در محدوده 20 الی 40 است.

طبقه بندی پدیده رینود ثانویه

*بیماری های عروقی کلاژن

**اسکلرودرمی

**لوپوس اریتماتوز سیستمیک

**آرتریت روماتویید

**درماتومیوزیت

**پولی میوزیت

*بیماری های انسدادی شریانی

**آترواسکلروز اندام ها

**ترومبوآنژیت مسدود کننده

**انسداد شریانی حاد

**سندرم خروجی قفسه سینه

**هیپرتنشن ریوی

*اختلالات نورولوژیکی

**سندرم تونل کارپ

**تومورهای طناب نخاعی

**بیماری دیسک بین مهره ای

**سیرنگومیلی

**سکته مغزی

**پولیومیلیت (فلج اطفال)

*ضربه (تروما)

**ضایعه ارتعاشی (مانند استفاده از مته های سوراخ کننده و اره های زنجیری)

**سندرم دست چکش (Hammer hand syndrome) یا سندرم چکش هیپوتنار (استفاده از دست به عنوان چکش)(Hypothenar hammer syndrome)

**شوک الکتریکی

**ضایعه ناشی از سرما یا سرمازدگی

**تایپ یا ماشین نویسی

**نوازندگان پیانو

*داروها

**بلوکرهای گیرنده بتا-آدرنرژیک

**متی سرژید

**ترکیبات ارگوت

**سیسپلاتین

**وینبلاستین

**بلئومایسین

*دیسکرازی های خونی. به هر نوع نقص در عوامل انعقادی یا گلبول های خون، دیسکرازی خون می گویند.

**کرایوگلوبولینمی

**کرایوفیبرینوژنمی

**آگلوتینین های سرد (آگلوتینین ها یا مواد چسباننده ای که در سرما فعالیت می کنند)

**اختلالات میلوپرولیفراتیو

**ماکروگلوبولینمی والدنشتروم

نشانه ها

در طی یک پدیده رینود کلاسیک، سه رنگ در پوست مشاهده می شود:

*رنگ پریدگی یا سفیدی پوست به هنگام در معرض هوای سرد قرار گرفتن به علت اسپاسم عروق و ایسکمی

*در جریان مرحله ایسکمیک، گشادی مویرگ ها و ونول ها ایجاد می گردد که به علت کاهش میزان اکسیژن در مویرگ ها و ونول ها، کبودی یا سیانوز به وجود می آید.

*قرمزی پوست به هنگام گرم کردن ناحیه به علت کاهش اسپاسم عروق خونی. در این مرحله فرد علایم دیگری چون درد و احساس سوزن سوزن شدن نیز دارد.

تصویر زیر سه مرحله پدیده رینود را نشان می دهد:

همیشه حالت کلاسیک وجود ندارد، به طوری که برخی از بیماران ممکن است دچار رنگ پریدگی و سیانوز گردند، در حالی که دیگران ممکن است فقط سیانوز را تجربه کنند.

درمان

درمان ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

*دوری از محیط های سرد

*گرم نگه داشتن اندام درگیر و بخش های دیگر بدن

*دوری از استرس های عاطفی یا هیجانی

*پرهیزاز استعمال تنباکو، کافئین و دیگر محرک ها

*درمان بیماری اصلی در موارد پدیده رینود ثانویه

*درمان های دارویی در موارد شدید طبق نظر متخصص مربوطه

*ممکن است سمپاتکتومی انجام شود

تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

منابع (References)

*ناصری، مهران. نصیری، امیرحسن و همکاران. ترجمه:اصول طب داخلی هاریسون.بخش بیماری‌های قلب و عروق. چاپ گلشن. مرکز نشر اشارت.

http://emedicine.medscape.com/

http://en.wikipedia.org/

منبع تصویر: http://www.nlm.nih.gov/

*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ مجاز است

مطالب مرتبط:

مقالات سیستم عروقی، بیماریها و اختلالات مربوطه

+ نوشته شده در شنبه بیست و دوم دی ۱۳۸۶ ساعت 23:42 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

اپی میزیوم (Epimysium)

اپی میزیوم

غلاف‌های ماهیچه اسکلتی
سه لایه از بافت همبند در هر ماهیچه اسکلتی وجود دارد که عبارتنداز:

*اپی میزیوم (Epimysium) (غلاف خارجی)

*پری میزیوم (Perimysium) (غلاف مرکزی)

*اندومیزیوم (Endomysium) (غلاف داخلی)

لایه های عضله اسکلتی در تصویر زیر:

اپی میزیوم

اپی میزیوم، یک لایه متراکم از فیبرهای کلاژن است که کل عضله اسکلتی را احاطه می‌کند.

منبع تصویر

http://people.eku.edu/

مطالب مرتبط

مقالات آناتومی اندام فوقانی

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

برچسب‌ها: اپی میزیوم, اپی میزیوم چیست, غلاف‌های ماهیچه اسکلتی, غلاف‌های عضله اسکلتی

+ نوشته شده در یکشنبه نهم دی ۱۳۸۶ ساعت 0:25 توسط فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار |

مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal joint)

مفصل متاکارپوفالانژیال

مفاصل انگشت دست عبارتنداز:

*مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal joint, or MCP joint)

*مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال (Proximal interphalangeal joint, or PIP joint)

*مفصل اینترفالانژیال دیستال (Distal interphalangeal joint, or DIP joint)

انگشت شست دارای دو بند (فوقانی و تحتانی) و بقیه انگشتان هر یک دارای سه بند (فوقانی،میانی و تحتانی) هستند. بنابراین به جز شست بقیه انگشتان دست هر یک دارای سه مفصل هستند که در بالا اشاره گردید.

استخوان های مچ دست، کف دست و انگشتان در تصویر زیر:

مفصل متاکارپوفالانژیال (Metacarpophalangeal joint)

قاعده بند فوقانی با سر استخوان متاکارپال مربوط به خود مفصل شده که مفصل متاکارپوفالانژیال نامیده می شود.

از اتصال دو بند هر انگشت، مفصل اینترفالانژیال ایجاد می شود که به بالایی، مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال (PIP joint) و به پایینی، مفصل اینترفالانژیال دیستال (DIP joint) می گویند.

مفاصل متاکارپوفالانژیال، اینترفالانژیال دیستال و پروگزیمال در شکل زیر: