دم و بازدم (Inspiration and Expiration)
دم (Inspiration or Inhalation)
بازدم (Expiration or Exhalation)
عضلات تنفس (Muscles of respiration)
عضلات تنفسی (Respiratory muscles)
مسیر جریان هوا از ناحیه پرفشار به ناحیه کم فشار است. به هنگام دم، این مسیر از محیط به سمت ریه ها و در زمان بازدم، از ریه ها به طرف محیط است.
دم (Inspiration or Inhalation)
عضلات دمی (Inspiratory muscles)
عمل دم
که باعث ورود هوا از اتمسفر به درون ریه می گردد، ازطریق عضلات تنفسی خاصی صورت می گیرد. ماهیچه دیافراگم که توسط عصب فرنیک (C3-C4-C5) عصب دهی می شود، مهمترین ماهیچه تنفسی است. این عضله در دم آرام نقش دارد. انقباض عضله دیافراگم همراه با خروج از حالت گنبدی شکل و حرکت رو به پایین بوده و درنتیجه محتویات شکم نیز به طرف پایین رانده می شوند. عمل عضله دیافراگم درنهایت باعث افزایش حجم قفسه سینه شده و به علت کاهش فشار مجاری هوایی نسبت به اتمسفر، هوا به درون ریه ها انتقال می یابد.عضلات دیگری که غیراز ماهیچه دیافراگم در عمل دم نقش دارند عبارتنداز:
*اسکالن
*بین دنده ای خارجی
*استرنوکلیدوماستوئید
*پکتورالیس مینور و ماژور
*تراپزیوس فوقانی
*ساب کلاویوس
عضلات دم و بازدم در تصویر زیر:
بازدم (Expiration or Exhalation)
عضلات بازدمی (Expiratory muscles)
عمل بازدم برخلاف عمل دم غیرفعال بوده و بدون نیاز به عضلات تنفسی انجام می گیرد. دو عامل در عمل بازدم که مرحله خروج هوا به اتمسفر است نقش دارند:
*خاصیت ارتجاعی ریه ها
*وزن قفسه سینه
درصورت نیاز به افزایش تهویه است که عضلات فرعی تنفسی (کمک تنفسی) وارد عمل می شوند (مثلا به هنگام تنفس عمیق و قوی). در بازدم آرام یا عادی عضله خاصی فعال نیست، ولی به هنگام بازدم عمیق، ماهیچه های زیر ممکن است نقش داشته باشند:
*بین دنده ای داخلی
*مستقیم شکمی (رکتوس ابدومینوس)
*عرضی شکمی (ترنسورس ابدومینوس)
*مایل داخلی و خارجی (اینترنال و اکسترنال اوبلیک)
تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار
منبع تصویر:
http://ct-cpc.com/
*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ مجاز است.
مطالب مرتبط