شکستگیهای باز و بسته (Open and Closed fractures)

شکستگی باز و بسته

شکستگی باز یا شکستگی مرکب (Open or compound fracture)

اگر شکستگی استخوان به صورتی باشد که یک ارتباط مستقیم بین پوست و انتهای استخوان شکسته ایجاد گردد به عنوان یک شکستگی باز یا شکستگی مرکب شناخته می شود. با توجه به اینکه در یک شکستگی باز خطر عفونت وجود دارد، درمان سریع تر آن لازم بوده و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. البته باید توجه داشت که وجود یک زخم پوستی در ناحیه شکسته حتما به معنای شکستگی باز نیست مگر اینکه ارتباط مستقیمی بین بخش شکسته و سطح خارجی بدن ایجاد گردد.

شکستگی های باز و بسته در شکل زیر:

انواع شکستگی باز

شکستگی های باز را می توان به سه درجه تقسیم بندی کرد:

*درجه یک:

معمولا تمیز بوده و عبارت است از ضایعه پوستی ناشی از قطعات شکسته که پس از شکستگی ایجاد می شود. در این نوع از شکستگی باز، ابتدا شکستگی ایجاد می شود و سپس قطعات شکسته باعث پارگی پوست می گردند.

*درجه دو:

عبارت است از ضایعه پوستی و بافت های نرم ناشی از یک ضربه خارجی که قبل از شکستگی ایجاد می شود (ضربه خارجی وارده ابتدا باعث آسیب پوست و سپس شکستگی استخوان می گردد)

*درجه سه:

عبارت است از ضایعه پوستی و بافت های دیگر (همانند عضلات، تاندون ها، شریان ها یا اعصاب) ناشی از گلوله یا خمپاره. این نوع از شکستگی باز می تواند سبب آلودگی وسیع بافت ها گردد.

شکستگی بسته یا شکستگی ساده (Closed or simple fracture)

به مواردی از شکستگی ها که ارتباطی بین سطح خارجی بدن با انتهای استخوان شکسته وجود نداشته باشد، شکستگی بسته یا شکستگی ساده نامیده می گویند. احتمال عفونت در شکستگی بسته بسیار پایین است.

تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

منبع تصویر:

http://medical.tpub.com/

*استفاده از مطالب فقط درصورت ذکر منبع وبلاگ یا لینک آن مجاز است

مطالب مرتبط:

شکستگی استخوان (Bone fracture)

شکستگی استرس (Stress fracture)

شکستگی پاتولوژیک (Pathologic fracture)

طبقه بندی شکستگی ها برطبق شکل شکستگی

جابجایی قطعات شکسته در شکستگی استخوان

اصول درمان شکستگی ها

جوش خوردن استخوان (Bone healing)