رفلکس های آمیزش جنسی (Sexual intercourse reflexes)

رفلکس های آمیزش جنسی

Sexual intercourse reflexes

رفلکس های آمیزش جنسی را می توان به صورت پاسخ های مرد و زن بررسی کرد.

آمیزش جنسی در مردان دارای سه جزء است که از طریق سیستم عصبی سمپاتیک، پاراسمپاتیک و سوماتیک (بدنی) صورت می گیرد:

-نعوظ یا ارکشن (Erection) آلت از طریق فیبرهای عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک

-هجوم (Emission) منی به داخل پیشابراه از طریق فیبرهای عصبی سمپاتیک

-انزال (Ejaculation) منی به داخل واژن از طریق فیبرهای عصبی سوماتیک

دستگاه تناسلی مردان از دو بخش خارجی و داخلی تشکیل می شود.

بخش خارجی دستگاه تناسلی مرد شامل:

آلت ( پنیس)، کیسه بیضه ( اسکروتوم) ، بیضه ها( تستیس ) و اپیدیدیم

بخش داخلی دستگاه تناسلی مرد شامل:

پیشابراه (اورترا) ، مجرای وابران ( وازدفران) ، مجاری انزالی ، کیسه های منوی ، غده پروستات ، غدد بولبواورترال یا کوپر

آلت :

شامل سه بخش است : ریشه (root) ، تنه ( shaft) و سر(Glans).

تنه آلت از دو محفظه بزرگ به نام اجسام غاری ( کورپوس کاورنوزوم) و یک محفظه کوچک به نام جسم اسفنجی ( کورپوس اسپونجیوزوم) تشکیل شده و در هنگام نعوظ آلت، ۹۰% خون در اجسام غاری و ۱۰% در جسم اسفنجی و سرآلت جمع میشود. وظیفه جسم اسفنجی، عمدتا دفع ادرار و مایع منی و نیز جلوگیری از تحت فشار بودن پیشابراه حین نعوظ میباشد.

کیسه بیضه کیسه شل و پوشیده شده بوسیله پوست است که وظیفه محافظت از بیضه ها و نیز حفظ بیضه ها در دمای پایین تر از بدن برای عملکرد مناسب دارد. بیضه ها که وظیفه تولید تستسترون و اسپرم را دارند. اپیدیدیم مسوول بلوغ اسپرم و انتقال آن میباشد. وازدفران مسوول انتقال اسپرم از اپیدیدیم به پیشابراه میباشد. کیسه های منوی در نزدیکی قاعده مثانه به وازدفران متصل میشوند و مسوول تولید قسمت اعظم منی میباشند. غده پروستات در زیر مثانه قرار دارد و مایع اضافی لازم را برای انزال فراهم میکند. مجاری انزالی از الحاق وازدفران و کیسه های منوی تشکیل شده اند و به پیشابراه میریزند. غدد کوپر در زیر پروستات قرار دارند و مایع لغزنده ای را به پیشابراه میریزد که هم باعث لغزنده شدن پیشابراه و هم باعث خنثی نمودن هر نوع اسیدیته که ممکن است براثر باقی ماندن ادرار در پیشابراه اتفاق بیفتد میگردد. پیشابراه لوله ای است که ادرار را از مثانه و منی را از مجاری انزالی به بیرون بدن میبرد.

مکانیسم نعوظ
عامل ایجاد نعوظ یا ارکشن، پمپ شدن شدید خون به درون اجسام غاری آلت و ممانعت از خروج آن توسط بسته شدن مسیر سیاهرگ ها می باشد.

اعصاب نعوظی شامل فیبرهای پس عقده ای سمپاتیک و پاراسمپاتیک است. فیبرهای سمپاتیکی باعث ایجاد تون استراحت در شریان های پنیس (شریان های کرورال) می گردند. فیبرهای سمپاتیکی همچنین به عضله صاف در سپتوم های بافت جسم غاری می روند. فیبرهای پاراسمپاتیکی باعث اتساع یا گشاد شدن شریان های کرورال می شوند.

دو حالت کلی اختلال نعوظ ایجاد میشود:
1) کاهش یا قطع جریان سرخرگی که در آن خون به خوبی وارد آلت نمی شود.
2) بسته نشدن مسیرهای سیاهرگی و نشت خون وارد شده به آلت به خارج.

به نظر می رسد که ارکشن (نعوظ) توسط مرکز مولدی در تشکیلات مشبک پل مغزی کنترل می شود. فیبرهای رتیکولو اسپاینال از مولد پل مغزی به سگمان های T12 تا L1 و S2 تا S4 نزول کرده و هر دو جزء اعصاب نعوظی را فعال می کنند. گلانس (سر آلت) دارای انتهاهای عصبی کپسول داری بنام کورپوسکل های تناسلی است که فیبرهای آنها در نخاع ساکرال سیناپس می کنند. واسطه احساس جنسی با مراکز عصبی مسیر اسپاینورتیکولوتالامیک است که باعث تحریک رفلکسی مرکز مولد پل مغزی و فعال کردن ناحیه سپتال از طریق تالاموس می گردد. در شرایط طبیعی می توان با تحریک روانی به تنهایی یا با تحریک رفلکسی آلت، ایجاد نعوظ کرد.

تحریک سپتوم (ناحیه سپتال) در انسان می تواند حالت سرخوشی ذهنی (Euphoria) و گاهی نعوظ (ارکشن) و ارگاسم ایجاد کند. قشر حرکتی در ارکشن دخالتی ندارد ولی قشر تمپورال جلویی احتمالا به علت ارسال رشته هایی از آمیگدال قشری به سپتوم ممکن است اهمیت داشته باشد.

منطقه سپتال (Septal area) بخشی از سیستم لیمبیک در نیمکره های مغزی است که در اعمال زیر نقش دارد:
-یادگیری
-اعمال جنسی
-هیجان
-فعالیت های اتونوم (خودکار)

"آناتومی کاربردی"
اختلال نعوظ (اختلال ارکشن) یا ایمپوتنس عبارت از از ناتوانی در ایجاد و حفظ نعوظ در مردان است. در غالب موارد علت روانی یا روانشناختی داشته و ناشی از شرطی شدن است.
شایع ترین علت ارگانیک اختلال ارکشن،دیابت است. 50% مردان با دیابت وابسته به انسولین نمی توانند کسب نعوظ کنند که ممکن است به علت اختلالات اعصاب (یعنی نوروپاتی) و مشکلات عروق خونی باشد.
در بیماران با آسیب طناب نخاعی (SCI)، اگر ضایعه نخاعی بالاتر از T10 باشد باعث قطع فیبرهای رتیکولواسپاینال (مشبکی-نخاعی) به مراکز سمپاتیک و پاراسمپاتیک در نخاع می شود. در این موارد اغلب با تحریک آلت به تنهایی، هجوم و انزال بروز می کند (از طریق قوس رفلکسی ساکرال). یک ضایعه نخاعی در سطحی پایین تر از T10 ممکن است باعث درگیری مخروط انتهایی نخاع (انتهایی ترین قسمت نخاع) و دم اسب (کودا اکوینا) گردد که در این صورت احتمال اینکه اختلال ارکشن غیرقابل برگشت ایجاد کنند زیاد است.

"Physical causes of erectile dysfunction"

In most cases, erectile dysfunction is caused by something physical. Common causes include:

Heart disease
Clogged blood vessels (atherosclerosis)
High cholesterol
High blood pressure
Diabetes
Obesity
Metabolic syndrome, a condition involving increased blood pressure, high insulin levels, body fat around the waist and high cholesterol
Parkinson's disease
Multiple sclerosis
Low testosterone
Peyronie's disease, development of scar tissue inside the penis
Certain prescription medications
Tobacco use
Alcoholism and other forms of substance abuse
Treatments for prostate cancer or enlarged prostate
Surgeries or injuries that affect the pelvic area or spinal cord
"Psychological causes of erectile dysfunction"
Depression, anxiety or other mental health conditions
Stress
Relationship problems due to stress, poor communication or other concerns
http://www.mayoclinic.org/.../basics/causes/con-20034244 ‏

مرحله هجوم (ٍEmission stage):
اسپرم های بالغ در دم اپیدیدیم (Tail epididymis) و انتهای تحتانی مجرای دفران (وازدفران) ذخیره می شوند. سراسر مسیر وازدفران شدیدا غنی از انتهاهای عصبی آدرنرژیک وگیرنده های آلفا است. عضله صاف گردن مثانه، پروستات و کیسه های منوی نیز به همین اندازه غنی هستند. رشته های عصبی فوق از سلول های گانگلیونی سمپاتیک در شبکه لگنی منشعب می شوند.
در اوج لذت جنسی مرد، امواج پریستالتیک اسپرم ها را سریعا به داخل پیشابراه پروستاتی می فرستند. ترشحات پروستات و کیسه های منوی با انقباضات عضلانی موضعی به اسپرم ها اضافه می شود تا منی را کامل کنند. انسداد همزمان اسفنکتر گردن مثانه، منی را به داخل پیشابراه آلتی می راند. درصورت بسته نشدن صحیح گردن مثانه ممکن است منی وارد مثانه شود (Retrograde Ejaculation).

انزال (Ejaculation):
ورود منی به داخل پیشابراه آلتی، باعث تحریک انتهاهای عصبی مخاطی عصب پودندال (pudendal nerve) می شود. انتهاهای مرکزی این آوران ها روی آلفا-موتورنورون های پودندال در سگمان های ساکرال نخاع سیناپس کرده و باعث شروع انقباضات عضله بولبواسپونژیوزوس به طور اخص می شود. عضله بولبواسپونژیوزوس، پیشابراه را تخلیه می کند.

پاسخ های زنان:
نعوظ کلیتوریس قابل مقایسه با نعوظ آلت است. نعوظ کلیتوریس با تحریک لمسی انتهاهای عصبی کپسول داری بنام کورپوسکول های تناسلی در پوست پوشاننده کلیتوریس و سطوح داخلی لبیا تشدید می گردد. کورپوسکول ها در واژن وجود ندارند و تحریک واژن در ایجاد نعوظ و ارگاسم نسبتا بی تاثیر است. در زمان ارگاسم زنان، انقباضات ریتمیک عضلات اطراف پیشابراه شبیه به مردان بروز می کند.
در حین مقاربت، میلیون ها اسپرم در زمان اوج لذت جنسی مرد به درون واژن انتقال یافته و به طرف رحم و سپس لوله های فالوپ حرکت می کنند. ولی در زمان لقاح، فقط به یک اسپرم اجازه ورود به تخمک موجود داده می شود.
هر چند رحم و لوله های فالوپ، اعصاب سمپاتیک دریافت می کنند، فعالیت نوروماسکولار ظاهرا در انتقال اسپرم بی اهمیت است. رحم ممکن است منقبض شود و به انتقال اسپرم کمک کند ولی این انقباض ناشی از پروستاگلاندین هایی است که از منی جذب کرده است.

موضوعات فیزیوتراپی

مقالات فیزیوتراپی

مقالات استخوان شناسی

مقالات آناتومی اندام فوقانی

مقالات آناتومی اندام تحتانی

مقالات آناتومی ستون فقرات

مقالات حرکت شناسی (کینزیولوژی)

مقالات سیستم عضلانی-اسکلتی، بیماری ها و اختلالات مربوطه

مقالات شکستگی استخوانها و جراحی های ارتوپدی

مقالات روماتولوژی (شامل اصطلاحات،اختلالات و بیماریهای روماتیسمی و روماتیسم خارج مفصلی)

مقاله های دستگاه عصبی مرکزی و محیطی (cns & pns)

مقالات سیستم عصبی، بیماریها و اختلالات مربوطه